Eind maart is De bouwagenda gepresenteerd. Een aantal collega's die ik goed ken is er nauw bij betrokken, en zelf ben ik ook een aantal keren geïnterviewd over innovatie-agenda's, innovatiegericht inkopen, en revolverende fondsen. In de voorbereiding van het gesprek heb ik de oude plannen en resultaten eens naast elkaar gelegd, en ook nu ben ik nog trots op wat we hebben neer gezet.
Ik heb nog wel even zitten twijfelen of we nu weer een bouwagenda nodig hebben. Voor mijn gevoel is deze toch wel anders. Enerzijds zijn een aantal scherpe transities met doelen in beeld gebracht, en zijn de randvoorwaarden aangegeven die ingericht moeten worden om met deze transities aan de slag te gaan. Dus daar kunnen we wel wat mee.
Aan de andere kant is het moment natuurlijk geen toeval. Ook de bouw levert zijn plan in bij de formateur, inclusief financieel plaatje. Het hoort erbij, en begint bijna een ritueel te worden. Zo gezegd niets nieuws onder de zon.
Maar de transities die eraan komen blijven staan, wat er ook in het formatieproces gebeurd. Het zal daarom de uitdaging zijn voor de sector, publiek en privaat, om nu ook door te pakken in die transitie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten