Gezinshuis 33 - Uit de vakantie vallen

Wat was de vakantie snel voorbij.  Vrijdagavond waren we thuis, en op zondagavond waren alle bedden weer bezet en hadden we weer een gezellig huis vol met kinderen. Deels verwacht, maar ook niet helemaal omdat één van de kinderen toch eerder terug gekomen is omdat op het vakantieadres niet meer ging.  Ook dat is gezinshuiszorg.

Het najaar beloofd druk te worden.  De verhuizing van één van de kinderen.  Praktisch, maar ook in de overdracht van kennis en ervaring komt er best nog wat mee kijken.  Ook voor een kind is zoiets natuurlijk best wel spannend, hoe kan je dat het beste begeleiden.  En wat betekend het voor de kinderen die achter blijven.  Zaken om over na te denken. De verhuisdatum is nog niet bekend, en dat maakt het wel lastig om een goed voorbereidingstraject uit te zetten.

En aan de andere kant zijn we bezig met een (onbekende toekomst).  Leuk om er over na te denken, maar het blijft nu wel een beetje hangen op de verhuizing.  Dat is lastig, want we krijgen wel wekelijks vragen over beschikbaarheid van plekken.  Dat bevestigd wel dat er plek genoeg is.   De businesscase staat en wordt steeds concreter.   Sommige onderdelen kunnen we verder uitwerken zodat we van inschattingen ook naar businesscase gaan op basis van offertes en ramingen.  Het beeld wordt dus steeds scherper, alleen het moment waarop we gaan starten is nog even onduidelijk.

Kern blijft natuurlijk wel de inhoud. Goede zorg en begeleiding bieden. Dat is vertrekpunt, ook in periodes waarin er veel wijzigingen zijn en er ook qua organisatie veel onzeker is. Soms is dat spannend, soms biedt het kansen.  Belangrijk is ook dat we ondertussen blijven genieten van wat we doen. En dat doen we!