Wat een winter. Een lock-down, nieuwe schoolsluiting, een nieuwe kindje in het gezinshuis en vol aan de slag in mijn nieuwe baan. Meer dan genoeg op mijn bord. Daarom ook een relatieve stilte op dit blog. Sorry daarvoor. Het voornemen is wel om mijn ritme weer op te pakken.
Allereerst. We zijn er goed doorheen gekomen in Hulshorst. Geen zieken, daar danken we Hem voor. En ook geen ziekte in de familie. Daar mogen we heel erg dankbaar voor zijn. Ook loopt het werk door. Misschien heel gewoon, maar praat op school maar eens met ondernemers, dan hoor je ook andere verhalen.
De schoolsluiting was wel pittig. De eerste weken ging het allemaal prima, maar in januari merkten we dat de kinderen er klaar mee waren. En dan hadden wij nog wel afspraken dat een aantal kinderen enkele of meerdere dagdelen wel naar school mochten. De opluchting was groot toen we het bericht kregen dat de scholen weer open gaan.
Sinds december hebben we ook een nieuw kindje in het gezinshuis. Zij kwam op een pittig moment binnen. Op haar tweede dag ging haar nieuwe basisschool dicht en even later was het kerstvakantie. Een periode die voor kinderen normaal al druk is, en bij ons zeker omdat we dan veel logeeropvang hebben. Maar ze heeft zich er goed doorheen geslagen de eerste weken.
Als jullie op de fileberichten de A6 Lelystad-Ketelbrug voorbij horen komen, sorry. Dat zijn mijn mensen. Het onderhoud was wel echt nodig, en als we deze zomer klaar zijn kan de weg weer jaren mee. De winter gooide wat roet in het eten, maar nu zijn de werkzaamheden echt vol op gang.
En zo is het alweer maart. Denken we al na over de zomervakantie. En wachten we ook op het opstarten van de zwemlessen, op de mogelijkheid om naar een terrasje, de speeltuin of het klimbos te gaan. We hebben gelukkig het voorrecht dat we hier veel ruimte hebben en mooie natuur. Daar genieten we volop van, maar we merken ook dat de kinderen wel weer toe zijn aan wat afwisseling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten