Enablers voor een transitie in de bouwsector

Deze week werd ik nog even geprikkeld naar aanleiding van het document over de circulaire economie van Michel Schuurman van MVO Nederland met als titel 'De circulaire economie laat u zich verrassen of plukt u de vruchten?' In het document beschijft Schuurman dat bedrijven di emet een lange cyclus te maken hebben, verankerd zijn in een pad-afhankelijkheid. Terugverdientijden zijn hierdoor lang, waardoor de transformatiesnelheid wordt beperkt. Het gevolg is lock-in situaties die lastig te doorbreken zijn.

Ook in de bouw- en infrasector is sprake van lange terugverdientijden. Toch zal juist deze sector zich moeten aanpassen aan de nieuwe marktomstandigheden en aan de nieuwe innovaties die vanuit andere sectoren komen en invloed hebben op de sector.

Met het vernieuwen van de innovatie-instrumenten van Rijkswaterstaat, wordt gewerkt om ruimte te creeren voor innovaties in de sectoren waarmee Rijkswaterstaat zaken doet.  De komende tijd worden de innovatieopgave (op welke thema's heeft Rijkswaterstaat innovaties nodig) en het beleidskader innovatiegericht inkopen (hoe gaan we innovatie inkopen) vastgesteld. Daarmee geeft Rijkswaterstaat invulling aan het kabinetsbeleid dat overheden ruimte moeten creëren in hun inkoopbeleid voor om het bedrijfsleven om hun concurrentiepositie te versterken.

Deze ontwikkelingen vanuit de overheid kunnen hierbij helpen, maar lossen de padafankelijkheid en lock-in positie waar de sector soms lijkt te zitten niet meteen op.  Hiervoor is het noodzakelijk dat een aantal partijen uit de sector verantwoordelijkheid willen nemen in voor de verschillende ketens in de bouwsector, en stappen durven te zetten om bestaande padafhankelijkheden te doorbreken en lock-in situaties op te heffen. Dit vraagt moed, andere coalities en misschien wel zoeken naar het onbekende. Het zal spannend zijn om te zoeken naar partijen die deze stap willen zetten.