Leergang Van kennis naar beleid: klimaatbeleid en energie - de betekenis van taal

Begin juli stond in de leergang 'Van kennis naar beleid' de eerste module op de agenda, deze ging over het klimaat- en energie-beleid. Een interessante module, wel zit deze vakinhoudelijk het verst weg van mijn eigen werk.

Eerste spreker van de dag was Bram Bregman. Hij is klimaatonderzoeker en is ook hoofd van de Nederlandse delegatie van het IPCC. Hij heeft een toelichting gegeven op de stand van het klimaatonderzoek en daarna hebben we een intensief gesprek gehad waarin ook de harde confrontatie tussen voor en tegenstanders in het klimaatdebat prominent aan de orde kwam.

Wat bijzonder opvalt de rol van communicatie en taal hierin.  Wat je ziet is dat voorstanders de tegenstanders proberen te overtuigen, soms met nog meer diep inhoudelijke documenten.In de groep was al zichtbaar dat door de veelheid aan inhoudelijke argumenten een soort terughoudendheid ontstaat, waardoor mensen extra kritisch worden op de argumentatie lijn. Ook bijzonder in het klimaatdebat is dat het gevaar, en de risico's heel erg overheersen.  Het feit dat er voor Nederland, en het Nederlandse bedrijfsleven in het buitenland, ook kansen liggen komt bijna niet aan de orde. Met zo'n negatief beeld biedt je ook geen perspectief aan mensen, waardoor het niet aantrekkelijk wordt om in het beeld mee te gaan.

De tweede spreker van de dag is Wim de Ridder. Hij had een interessant betoog. Het contrast met de eerste spreker kon bijna niet groter. Heerlijk optimistisch. De sfeer in de groep sloeg ook meteen om van kritisch naar constructief.  Inhoudelijk interessant is dat Wim de wet van Moore  er regelmatig bij pakt. Deze geldt niet alleen voor ICT, maar lijkt ook van toepassing op de ontwikkeling van zonnecellen. Als dat zo zou zijn, en je trekt de lijn door naar de toekomst, zou zonneenergie zo goedkoop gaan worden, dat het veruit de dominante energiebron wordt en de prijs van energie flink gaat dalen, of zelfs bijna gratis wordt.

Laatste spreker was Bouwe de Boer van de gemeente Leeuwarden, hij is bezig on Leeuwarden in 2020 onafhankelijk van fossiele brandstoffen te maken en is een eind op weg. Leuk en inspirerend om te zien hoe ver men al is in Leeuwarden. Tegelijkertijd kan er in de verhouding tussen Rijk en gemeenten ook nog wel het nodige verbeteren.

De tweede dag van de module hebben we gekeken wat de kennis uit de eerste dag zou betekenen voor het huidige beleid. Twee prominente zaken kwamen naar voren. Allereerst dat bij het klimaatbeleid taal erg belangrijk is.  Alleen maar waarschuwen zonder perspectief is niet aantrekelijk om in mee te gaan. Verder hebben we wat dieper ingezoomd op de relatie Rijk en gemeente. Wat kan je daar in deze specifieke case nog mee.

Het weekend na de module stond er in het Technisch Weekblad een interview met Egbert-Jan Sol, directeur Innovatie bij TNO over de multinationals van de toekomst. De vijf toekomstige multinationals die hij ziet sluiten aan bij wat er in de module is besproken, namelijk:
-  een machinebouwer voor de machines voor de productie.
-  Multinationals in oplsag van duurzame energie door middel van solar fuels
- Voedingsconcern dat met 3D-printers gezonde voeding op maat levert
- Deap Sea mining international die dreigende grondstoffenschaarste aanpakt
- Mobiliteitsbedrijf dat congestie op lost met geleid rijden.

Het leuke van dit rijtje is dat het een bevestiging is dat we er nieuwe kansen komen voor ons land, genoeg perspectief om de komende jaren uit de crises te komen.