Zomer in Hulshorst 7 - Soms zit het mee, en soms niet

Het blijft maar zomeren in Hulshorst, met vanmiddag een mooi 25 graden. Alleen aan de koude nachten en het feit dat het om 8 uur donker is, zie je dat het toch echt september is.  Aan de natuur zou je het niet zeggen. De vijgen worden nog steeds rijp, het weiland is op de hoge punten geler en schraler als tijdens de regenachtige zomermaanden en er is nog geen champion te bekennen.  Vanmiddag de blauwe druiven tot jam verwerkt.  Was de bramenjam te dik, de druivenjam lijkt te waterig te worden.  Dan maar aan de gezoete druivensap.

Het weitje om te oefenen leek zaterdag klaar te zijn.  Donderdagavond met 3 man de grote stronk uitgehakt en gegraven, flinke klus maar wel mooi om te doen.  Alle kleine stronkjes waren er inmiddels uit.  Zaterdagochtend alle schrikdraden omgezet en het nieuwe weitje van schrikdraad voorzien.  Omdat de stroom nu vanaf het schrikdraadapparaat in cirkels een aantal kanten op kan, is de geleiding er flink op vooruit gegaan. Dat is op zich wel mooi, want afgelopen zomer hadden we alles er takken tegen de dragen hingen, nog wel eens wat te weinig geleiding. Dat probleem doet zich nu minder snel voor.

Juist toen we dachten dat we klaar waren zijn we op een flinke tegenvaller gestuit.  Bij het afvlakken van het laatste hoekje zijn we op een grote boomstronk, en de rest van een betonvloer gestuit. Zowel het beton als de boomstronk zitten niet diep genoeg in de grond en moeten er dus uit.  Met name het beton is een flinke klus, omdat het vlechtwerk er nog in zit.  Het weghalen is zeker enkele avonden werk, en dan hopen dat het alleen in de betreffende hoek ligt.

De hoogste helft van de weitje is inmiddels in gebruik genomen door de paarden. Je ziet wel dat ze de heuvel snel erg mul lopen, waardoor het makkelijker is de heuvel af te vlakken, totdat er een egaal vlakken wei ontstaat.  Tot nu toe komt daar alleen schoon wit zand naar boven, want na de vondst van zaterdagochtend ga je je toch zorgen maken om wat er allemaal onder die heuvel ligt.  Zolang het mooi wit zand blijft is het prima, en ontstaat er vanzelf een mooi oefenrondje.  En dat is wel nodig. Want Hosanna draagt al prima, maar sturen met Buddy is nog een ding. Regelmatig rijdt ze niet zelf naar huis, maar vindt je haar op het erf van een buurman waar Buddy van mening is dat het gras te lang is

duurzaamheid : dakplannen gaan van start

De keuze van vorige week heeft ook meteen versnelling in het hele offerteproces gebracht.  Dit weekend hebben we de knoop doorgehakt, in oktober gaan we starten met de vervaging van het dak.  Een mooie offerte van een bekende aannemer waar binnen de familie al eerder mee samen gewerkt is.   Fijn dat er nu schot in de zaak komt, en het lijkt er op dat de uitvoering ook al snel kan beginnen. En dat was nodig. Deze week even op het dak geweest om de ramen schoon te maken. Sommige dakpannen zijn door de jarenlange regen zo ver uitgesleten dat er weinig meer van over is.  Over een week of acht is dat over, en ligt er een mooi strak dak.

Prinsjesdag bracht nog een verassing, namelijk een energiebesparingssubsidie voor woningeigenaren.  Daaronder valt ook dakisolatie, en omdat we ook de dakramen meteen met HR++ glas laten leveren, vallen die ook nog onder de regeling.   Deze week samen met de aannemer de offerte zo inrichten dat we in aanmerking komen, en dan gaat de aanvraag de deur uit.   Soms zit het tegen, en dit zit dan weer mee.

Opleiding Innovatiegericht Inkopen gaat van start

Altijd al meer willen weten over innovatiegericht inkopen.  In oktober start stichting wateropleidingen met de opleiding innovatiegericht inkopen. Ik heb zelf bijdragen aan de opleidingscommissie en zal ook een deel van de opleiding verzorgen.  Er zijn nog enkele plaatsen vrij.  Kijk op deze website voor meer informatie.

duurzaamheid: dakplannen gewijzigd

Zowel dit voorjaar als enkele weken geleden heb ik al geschreven dat we bezig waren met een nieuw dak, en op zoek waren naar een partij die zowel het dak kon renoveren als direct zonnepanelen kon plaatsen. De afgelopen week hebben we besloten om dit idee los te laten.  Want de markt kan het niet leveren.  Of je krijgt een aannemer die er omdat het nou eenmaal moet wat zonnepanelen bij levert. Of je krijgt een installatiebedrijf die zijn vaste (en veel te dure) huisaannemer mee neemt.  Installateurs en aannemer praten niet met elkaar, offertes passen niet en zijn onverklaarbaar duur (dubbel zaken meegenomen?). Tenslotte blijft de garantietermijn op waterdichtheid van de in-dak zonnepanelen een groot issue.

We hebben daarom besloten om de boel los te knippen.  Eerst de dakrenovatie waarbij het hele dak weer in de pannen gaat, dus gegarandeerd minimaal een halve eeuw waterdicht. Vervolgens zonnepanelen over de pannen heen.  Niet de mooiste oplossing, maar de panelen zitten aan de kant van het huis waar wij ze niet zien.  Niet de duurzaamste oplossing, want extra materiaalgebruik Financieel blijkt het niet veel uit te maken, wan de losse panelen zijn al goedkoper door de massaproductie en hebben door betere koeling een hoger rendement.  Dus dan maar voor de bewezen technologie.  Betekend wel dat we eerst een aannemer gaan selecteren waar we verder mee willen, en dan daarna een zonnepanelen leverancier.

En de 'duurzaamheidsbelelievers' die ik in mijn werkomgeving tegen kom, hebben nog wat te doen om een markt te creëren die kan leveren wat een klant wenst, in plaats van alleen een standaardoplossing.

Zomer in Hulshorst 6 - hete nazomer

Was de zomer vooral nat, de nazomer is vooralsnog droog en heet.  Wat was het puffen de afgelopen week met een middag een temperatuur van 35C temperatuurmeter van de auto toen ik na ene lange rit het bos van Hulshorst in reed.   Je zag de afgelopen dag het waterpeil in de vijver zakken.

Mooi weer betekend ook tijd om zaken buiten te doen. Het snoeihout van vorige winter is inmiddels ontdaan van de takken en licht nu klaar om gehakt en gezaagd te worden.  Achter de stallen hebben we bossage eens flink uitgedund. We dachten daar en klein oefencirkeltje te maken voor Hosanna en Buddy.  Na het snoeiwerk blijkt de ruimte zo groot te zijn dat we denk aan een oefenweitje van ongeveer  30 bij 15 meter.  Voor zover ik kan zien moeten er daarvoor nog een aantal oude stronken de grond uit, en we zijn nog aan het broeden op een truc om het hoogteverschil van 1,5 meter om te zetten in iets vlaks. Daarna is het nog een kwestie van palen uitzetten, en een praktische en kindvriendelijke afzetting. De paarden volgen de arbeid met interesse.

Tussendoor gaat ook het reguliere werk door. Een weiland is al bemest.  En inmiddels is het ook eikeltjes harken om te voorkomen dat de paarden er teveel opeten en zichzelf ermee vergiftigen.  Gewenste oogst zijn de druiven, waarvan we toch bijna een emmer vol hebben kunnen plukken dit weekend. Komende week gaan we weer jam maken uit eigen tuin.

Uiteraard was het met de mooie dagen ook heerlijk genieten.  Avonden met takken in de vuurkorf, paardjes in de wei. En dan met een wijntje heerlijk zitten bij een klaterende vijver.  Dan vergeet je snel hoeveel werk het soms ook is.

Gestart met het gezinshuis - 2

Al weer een maand geleden schreef ik dat we gestart waren met ons gezinshuis. Wat gaat de tijd toch snel. Inmiddels zijn we weer vier weken verder.  Onze logeerhuisclient moet inmiddels weer gewoon naar school, dus die zorg is afgesloten, misschien komt ze af en toe nog een weekendje.  Inmiddels is onze eerste vaste gezinshuisbewoner gearriveerd. Na de eerste weken waarin het toch wennen is, en zoeken naar de nieuwe routine, hebben we onze draai wel weer gevonden.  Leuk om te doen.

Ook achter de schermen draait een en ander. De administratie loopt en de eerste declaraties zijn allemaal betaald. Ook fijn dat er na veel uren en euro's voorinvestering weer wat terug komt.  Ook het rapporteren, leren kennen van de organisatie enzovoorts loopt allemaal volop. Wat dat betreft een leuke tijd waarin ook wij weer veel leren en veel nieuwe mensen leren kennen. Inmiddels met de organisatie waar we mee samen werken de nodige afspraken gemaakt, daar kunnen we de komende tijd mee aan de slag. We vervelen ons dus niet.