Zomer in Hulshorst 7 - Soms zit het mee, en soms niet

Het blijft maar zomeren in Hulshorst, met vanmiddag een mooi 25 graden. Alleen aan de koude nachten en het feit dat het om 8 uur donker is, zie je dat het toch echt september is.  Aan de natuur zou je het niet zeggen. De vijgen worden nog steeds rijp, het weiland is op de hoge punten geler en schraler als tijdens de regenachtige zomermaanden en er is nog geen champion te bekennen.  Vanmiddag de blauwe druiven tot jam verwerkt.  Was de bramenjam te dik, de druivenjam lijkt te waterig te worden.  Dan maar aan de gezoete druivensap.

Het weitje om te oefenen leek zaterdag klaar te zijn.  Donderdagavond met 3 man de grote stronk uitgehakt en gegraven, flinke klus maar wel mooi om te doen.  Alle kleine stronkjes waren er inmiddels uit.  Zaterdagochtend alle schrikdraden omgezet en het nieuwe weitje van schrikdraad voorzien.  Omdat de stroom nu vanaf het schrikdraadapparaat in cirkels een aantal kanten op kan, is de geleiding er flink op vooruit gegaan. Dat is op zich wel mooi, want afgelopen zomer hadden we alles er takken tegen de dragen hingen, nog wel eens wat te weinig geleiding. Dat probleem doet zich nu minder snel voor.

Juist toen we dachten dat we klaar waren zijn we op een flinke tegenvaller gestuit.  Bij het afvlakken van het laatste hoekje zijn we op een grote boomstronk, en de rest van een betonvloer gestuit. Zowel het beton als de boomstronk zitten niet diep genoeg in de grond en moeten er dus uit.  Met name het beton is een flinke klus, omdat het vlechtwerk er nog in zit.  Het weghalen is zeker enkele avonden werk, en dan hopen dat het alleen in de betreffende hoek ligt.

De hoogste helft van de weitje is inmiddels in gebruik genomen door de paarden. Je ziet wel dat ze de heuvel snel erg mul lopen, waardoor het makkelijker is de heuvel af te vlakken, totdat er een egaal vlakken wei ontstaat.  Tot nu toe komt daar alleen schoon wit zand naar boven, want na de vondst van zaterdagochtend ga je je toch zorgen maken om wat er allemaal onder die heuvel ligt.  Zolang het mooi wit zand blijft is het prima, en ontstaat er vanzelf een mooi oefenrondje.  En dat is wel nodig. Want Hosanna draagt al prima, maar sturen met Buddy is nog een ding. Regelmatig rijdt ze niet zelf naar huis, maar vindt je haar op het erf van een buurman waar Buddy van mening is dat het gras te lang is