Spagaat tussen kennis en klein bij de overheid

Vorige week mocht ik weer twee dagen nadenken over de vraag hoe we vanuit beleid meer gebruik kunnen maken van kennisontwikkeling bij kennisinstituten en universiteiten.  Als laatste onderdeel van de leergang 'Van kennis naar beleid' stond deze keer het domein ruimte op het programma.  Erg leuk, zeker als  er tijdens de avond een architect een presentatie van 300 sheets van allerlei prachtige panden komt laten zien.

Vrijdagmiddag in de trein naar huis had ik wel even het gevoel dat ik twee dagen in een sprookjeswereld geleefd heb. Heerlijk nadenken over de meest recente ontwikkelingen in de kenniswereld en wat we daarmee in het beleidsveld zouden kunnen.  Tegelijkertijd staat de komende weken 'de plaatsing' op de rol bij Rijkswaterstaat en wordt iedereen geinformeerd of hij (of zij) een toekomstvaste formatieplaats krijgt, of niet. Want de overheid moet kleiner worden.  In dat traject draait het om leeftijdscategorien, pensioenjaren en aandachtgebieden.  Het woordt kennis staat niet bovenaan in de lijstjes met criteria.

Wim Derksen schrijft op zijn blog een aantal post over 'het nieuwe werken', waarin hij  vanuit zijn loopbaan reflecteert op de veranderingen bij de overheid.  Hoewel ik eigenlijk niet met Derksen 'mee wil somberen' zijn veel van zijn observaties toch wel heel herkenbaar. Misschien toch wel jammer, want tijden van verandering zijn ook het moment om impulsen te geven, ook op het gebied van kennis.