Terugblik op rapportage samenwerking en innovatie in de bouw

Dit weekend kwam ik op de studeerkamer nog een rapport tegen van TNO en EL&I over samenwerking en duurzame innovatie in de bouw. Destijds wel even snel doorgenomen, maar al snel weg gelegd. Dit weekend heb ik het rapport nog eens doorgelezen, en er zitten goede analyses in.

Wat er inhoudelijk over duurzaamheid, integraliteit, het opkomen van nieuwe industrieen, en andere business modellen wordt geschetst, zie je op sommige plaatsen in de sector al gebeuren. Wat mij ook erg op viel is dat er wordt gepleit voor een overheid die meegebeweegt naar een nieuwe situatie. Daarvoor zijn meedenkende ambtenaren nodig met een ondernemende houding.

Hierover maak ik mij toch wel zorgen. De overheid is aan het krimpen onder druk van de bezuiniging. Overhead wordt gedrukt en wat er wel gedaan wordt moet sober en lean.  Meedenken en meebewegen wringt dan met meebewegen, meedenken en meewerken. Hier en daar zijn er wel lichtpunten te zien, maar het wordt spannen of de overheid deze gevraagde rol waar kan maken in een tijd van bezuiniging

Provincie regelt even 12 weken verkeerschaos in de regio Eemland

Iemand zich al afgevraagd waarom de files op de A28 rondom Amersfoort de laatste weken wat langer zijn?  Dat kunnen we, los van de regen op enkele dagen, toeschrijven aan de provincie Utrecht.  Die hebben namelijk in al hun wijsheid besloten om de N199 tussen Bunschoten en Amersfoort te renoveren.  Voor een stukje van 2 kilometer hebben ze maar liefst 12!! weken nodig.  Onbegrijpelijk dat dit zolang moet duren. De aanbesteding is op laagste prijs. Maatschappelijke kosten en ergenis bij de mensen die hier wonen doet er blijkbaar niet toe.

Het gevolg is een dagelijkse verkeerschaos in de Eempolder bij Bunschoten. De belangijkste uitvalsroute richting de A1 ligt er gewoon drie maanden helemaal uit. In de spits is het onmogelijk om de A1 te bereiken, helemaal als de provincie besluit om de eembrug bij Baarn nog een poosje open te zetten.  Deze week 's ochtends al 2x een half uur genoten van het gras in onze polder. 's avonds is het meestal iets minder heftig.   De route Nijkerk - Bunschoten - Baarn was voor veel forenzen een alternatief voor de files op de A28 bij Amersfoort. Tot de zomer helaas niet meer.

Ook de bus is geen oplossing. Die mag namelijk over het fietspad waar honderden scholieren overheen fietsen naar Amersfoort. Die vertraging is ongeveer net zo groot als met de auto begrijp ik inmiddels. Daarnaast zijn er nog enkele polderweggetjes die alleen toegankelijk zijn voor bestemmingsverkeer. Ook oom agent heeft inmiddels bedacht dat er hier niemand fatsoenlijk de weg op kan, en is daar 's ochtends hard bezig geld voor de schatkist te verdienen.

Doet de gemeente er dan niets aan? Daar zat iedereen lekker te slapen, en toen een week van tevoren de eerste vragen kwamen was er natuurlijk niets meer aan te doen.  De wethouder gaat nog even overleggen met de provincie of de brug over de eem in de spits misschien dicht kan blijven.

Nee, de gemeenteraad houdt zich liever bezig met de verrommeling van de polder. Bij menig boerderij liggen namelijk bergen zand, aldus raadsleden. Niet zo vreemd als je ziet dat de polder regelmatig een moeras is i.p.v. een polder, dan heb je zand nodig om je landerijen op te hogen.  Maar in plaats van met het waterschap in gesprek te gaan over de waterstand, gaat handhaving uitzoeken of dat zand daar eingenlijk wel mag liggen.

Voor verrommeling heb ik nog wel wat tips voor de gemeente. Ten Oosten van Bunschoten staat langs de Nijkerkerweg geen boom meer overeind, dat is pas verrommeling en aantasting van het landschap. Verder komt er bij de kooi een prachtige horeca gelegenheid. Helaas staat er een installatie op het dak  (in werkelijkheid is de installatie veel groter dan op de schets op de website) waar men op menig industrieterrein jaloers op is. Dat de gemeente een bouwvergunning afgeeft voor een beeldbepalend gebouw, dat begrijp ik dan weer niet als verrommeling zo belangrijk is.

Terug in Nederland

Na een heerlijke vakantie van 2 weken ben ik deze week weer begonnen met werken. Heerlijke om weer over verlichte wegen met belijning te rijden. In curacao hebben we alvast kunnen wennen aan de straks onverlichte snelwegen.  En waar we in Nederland extra geld moeten uitgeven aan drempels en verkeersbelemmerende maatregelen, zorgt de weg in curacao er zelf wel voor dat je niet te hard rijdt. Als je weinig ziet en er regelmatig gaten in de weg zitten dan pas je wel op om te hard te rijden. Misschien nog een interessante voor gemeenten om op te bezuinigen.

Verder vooral genoten van curacao. Hosanna heeft het zowel tijdens de reis als op het eiland hartstikke naar haar zin gehad.  Complimenten ook aan KLM voor alle service en aandacht tijdens de reis. We hebben genoten van het prachtige blue bay resort en een prachtige bruiloft op het strand van portomari

Afgelopen week was een soort opstartweek. 2 dagen werken en daarna stond hemelvaart weer voor de deur.  Wel lekker om de mailbox weer even bij te werken. Verder hebben we de afdelingsdag van de afdeling Innovatie en Markt van eind deze maand voorbereidt. Dat wordt een leuke sessie waarin we aan de slag gaan met de doelen en taken van deze nieuwe afdeling. Heb er zin in. Ook had ik woensdag een interessant gesprek over de toepassing van led verlichting in Nederland met een marktpartij.

De komende week starten we met een cursusdag in Rotterdam.  Dinsdag heb ik de bruiloft van mijn broertje en de rest van de week staat niet al te vol met afspraken. Genoeg tijd om eens het een en ander te schrijven en acties uit te voeren. Daar is in de drukke weken voor mijn vakantie vaak geen tijd voor geweest.

Lust en last van verandering

Per 1 april heb ik weer een behoorlijke verandering ondergaan. We zijn gestart met de nieuwe organisatie van Rijkswaterstaat.  Sinds pasen werk ik niet meer voor de Dienst Infrastructuur, maar voor grote projecten en onderhoud (GPO). Dat betekent niet alleen een andere titel en andere visitekaartjes, maar ook nieuwe collega's en een nieuw management.

Dat betekent enerzijds een leuke tijd, nieuwe en hernieuwde kennismakingen. Ontdekken waarom je met collega's in een afdeling gezet bent en wat we gemeenschappelijk hebben.  Aan de andere kant is het ook zoeken, voor welke besluitvorming moet ik bij wie zijn.  Daarnaast is april altijd al een drukke periode, en al deze veranderingsactiviteiten komen er de komende weken nog even bij.

Ook thuis verschijnt er een verandering aan de horizon.  De keuze om een boerderij te gaan kopen wordt steeds concreter. Lezers die rondom de Veluwe een dubbel bewoonbare boerderij inclusief land te kopen hebben of weten te staan, tips zijn van harte welkom.  We zoeken ook nog kopers voor twee hoekhuizen in Bunschoten. De komende tijd gaat de verkoop echt beginnen.  Daarnaast zijn we aan het kijken hoe we deze plannen allemaal fiscaal, juridisch en financieel het beste vorm kunnen geven. Want ook daarin zijn veel keuzes mogelijk.

Voor de korte termijn eerst even een hele andere activiteit. 18 april vliegen Danielle, Hosanna en ik voor twee weken naar Curacao.  Was het pakken voor de vakantie eerst een routineklus, met een kleine meid van 5 maanden lijkt het wel een logistieke operatie. Af en toe is er dus wel wat vakantiestress, maar het perspectief van een blauwe zeer, prachtig weer en geen vorst maakt alles goed.  Die verandering mag van mij morgen beginnen.

Kansen van morgen voor de bouwsector

Hoewel de bouwsector op dit moment in een diepe crises zit, kom ik toch iedere dag steeds lichtpuntjes tegen die laten zien waar de komende jaren kansen gaan komen.  Bijvoorbeeld: bij de renovatie van een stuwcomplex het meteeen mogelijk maken om daar duurzame energie op te wekken. Het nadenk hoe je bij een planstudie voor een wegenprojecten ruimtelijke ontwikkeling en innovatiekansen voor bedrijven in dat gebied kan inzetten, het nadenk over andere vormen van inkoop om het bedrijfsleven uit te dagen tot innovatie, en het belonen hiervan door de inkopende partij. Zo maar even een overzicht op basis van de gesprekken van de afgelopen dagen.

En hoe financieren we dat dan? Daar moeten we goed over nadenken. De overheidsbudgetten worden kleiner, dat is een feit.  Constructies waarbij een extra investering wordt terug verdiend door lagere beheer-, onderhouds- en energiekosten zijn een mogelijkheid.  En hoewel de banken op dit moment risicomijdend zijn, blijkt er toch wel privaat geld beschikbaar te zijn dat op zoek is naar rendabele projecten.  De afgelopen dagen zijn er ook gesprekken geweest om te kijken hoe we die potentiele geldstroom kunnen inzetten voor de bouwsector.

En onderstussen vinden er ook vandaag prachtige projecten plaats. In het blad verkeerskunde staat vandaag een prachtig interview over het innovatieprogramma van Rijkswaterstaat, een mooie coproductie van overheid, markt en kennisinstellingen waarin 80 ontkiemende innovaties een plaats hebben.

Over investeren, reflecteren en veranderen.

De afgelopen week heeft voor mij gevoeld als een week van reflectie, een soort van ijkmoment.  Na het bekend worden van de CPB-cijfers hoe de volgende bezuinigingsronde eruit zou zien, maar voor de bouwsector kwam er een investeringspakket tevoorschijn.  Een mooie verassing, en hartstikke nodig voor de bouwsector.  Wel blijft het op deze manier flink puzzelen met de werkenplanning voor de komende jaren.  Af en toe heb ik het gevoel dat bij iedere ronde CPB-cijfers het infrastructuurfonds en de planning daarvan voor de komende jaren op de schop gaat.

Ook op het dossier innovatiegericht inkopen was afgelopen week een ijkmoment. Steeds vaker komt het beeld naar voren dat de overheid meer vaart mag (of moet) maken. Ook vanuit de topsectoren komt dit geluid met enige regelmaat retour.  Toch is het wel even wennen voor een overheid die hard bezig is om uniform te gaan werken, en die ook jarenlang kritiek heeft gehad van het bedrijfsleven dat de inkoop in iedere regio anders was.  Het blijft een mooie balans tussen uniformiteit enerzijds en gecontroleerd ruimte bieden aan nieuwe inkoopvormen zoals innovatiegericht inkopen anderzijds.  Afgelopen week is er nagedacht over voorstellen om meer vaart te maken op dit dossier, maar suggesties blijven uiteraard welkom.

Verder komt nu de kanteling van de organisatie van Rijkswaterstaat per 1 april erg dichtbij. Je ziet ook dat de meeste mensen er wel aan toe zijn na een lange voorbereidingsperiode.  De afspraak voor het laatste afdelingsbijeenkomst met de huidige collega's staat inmiddels. Nog een paar weken.

Het wordt ook echt wel tijd. De afgelopen maanden zijn er een aantal goede, jonge en betrokken collega's vertrokken. Sommige vanwege een nieuwe kans of positieverbetering, maar wat je ook wel wel hoort is dat men wel klaar was met het energieverlies dat de kanteling met zich mee brengt. We zijn deze mensen niet kwijt in de sector. Maar het is wel erg jammer. Met de grote uitstroom van pensionado's over enkele jaren is dit nou juist wat je eigenlijk niet zou moeten willen. Het voornemen van een nieuwe nullijn bij de overheid, maakt de kans wel steeds groter dat zodra de economie aantrekt de uittocht bij de overheid alleen maar groter zal worden.  En wie gaat dan het werken doen, als de babyboomers met pensioen gaan en de jongeren het wel gezien hebben bij de overheid??

Een tijd van verandering

Het is even rustig geweest op dit blog. Dat had alles te maken met veel veranderingen thuis.  Na de kerstperiode hebben we als gezin allemaal een flinke buikgriep te pakken gehad. Inmiddels is iedereen weer beter en is Danielle weer gestart met werken na haar zwangerschapsverlof. We beginnen al te wennen aan het nieuwe ritme dat daarbij past.

Bij Rijkswaterstaat komt de nieuwe organisatie van 1 april nu snel dichterbij.  Datzelfde geldt voor de vakantie van eind april.  We gaan richting Curacao voor een bruioft van vrienden, en pakken dan meteen een vakantie mee. Hoe kouder het buiten is, hoe meer ik naar de vakantie uit zie.

Ook op het werk is verandering op dit moment het kernbegrip. Innovatie is hot op dit moment, dus iedereen heeft er een visie op. Ik ben ook benieuwd hoe het thema gaat landen in de nieuwe organisatie.  Mijn eigen werkzaamheden lopen, maar er mag nog wel een tandje bij. Ik merk dat het zoeken is om echt te versnellen op het dossier innovatiegericht inkopen.  We zijn nu aan het kijken of en hoe we dat kunnen vormgeven. Suggesties zijn altijd van harte welkom.