Danielle en ik hebben het ons al zo vaak voorgenomen. Maar altijd was er wel een reden en argument om niet te gaan. Dit jaar was het dan zover, we gaan naar Opwekking, met het hele gezin.
De kinderen waren er vooraf al helemaal vol van. Filmpjes van afgelopen jaren, verhalen van klasgenoten die er al jaren op de camping staan. Wij zijn begonnen met een dagje. Ook omdat Danielle logeeropvang had de eerste dagen van het weekend, juist door die opvang kon dat gezin naar opwekking! Maar toch ook wel om eens te kijken hoe het zou gaan met onze kinderen, en te zien hoe lang ze het vol zouden houden op het festival.
Onze tieners waren al wat beledigd omdat we op maandag gingen. Dan stopt het programma al om 16:00. Geen avonddienst en avondprogramma. Dat is helemaal niet cool. Ik heb ze uitgedaagd om eerst maar eens te laten zien of ze het een dag vol zouden houden. Dat hebben ze inderdaad gedaan.
Maandag vroeg op, ook na alle verhalen van bezoekers op zondag die tussen Harderwijk en Biddinghuizen heel lang vast gestaan zouden hebben. Wij kunnen het fietsen, maar ik wilde dat de jongste kinderen nog niet aan doen. Eén dag op een festival en dan 2x 21 km op de fiets. Toch maar met de auto. En zoals we ook op vakantie doen, direct uit bed de auto in. Ontbijten doen we als we er zijn op het festivalterrein. Dat ging prima.
We hebben een fantastische dag gehad. De kids kwamen vol van 'Vuur' uit het kinderprogramma. De teenzone en de youth-zone waren fantastisch. En ook wij hebben ons vermaakt.
We hebben ons wel flink verkeken op het weer. Na twee dagen zomerweer in het bos van Hulshorst was het maandagmorgen echt flink koud. Een noorderwind, een zonnetje dat net niet door de wolken kwam, en een ochtenddienst in een tent die aan drie kant open was. Bibberen. Gelukkig waren er hoodies. Een mooie herinnering, maar ook broodnodig om een verkoudheid te voorkomen.
Ik ben geraakt door het vuur en de passie die ik gezien heb. Het wordt ook bij Doorbrekers vaak uitgesproken. Er komt een nieuwe generatie aan die Grote dingen gaat doen. Dat zie je in de kerk. Dat zie je op Opwekking.
Ook ik ben opgebouwd. Ik ben ook oprecht trots op wat ik gezien heb. Bijvoorbeeld Nadine, ik ken haar al vanuit mijn middelbare schooltijd op het Griftland College in Soest. Wat is zij gegroeid in haar bediening en in haar spreken. Een band, die live optreedt bij Groot Nieuws radio, met een toetsenist uit Hulshorst. En vooral al die kinderen en jongeren, ook in mijn omgeving, die die vol van God terug komen uit deze conferentie.
Twee weken geleden schreef ik over genezen na gebed. Ik hoor al in het dorp dat één van onze plaatsgenoten genezen is na de genezingsdienst op Opwekking. Ik heb de persoon persoonlijk nog niet gezien, maar wat wonder is dat. En dat het hele dorp hierover spreekt, geeft zoveel mogelijkheden om het gesprek te brengen op dat wat echt belangrijk is.
Volgend jaar weer. Dat staat vast. De kinderen willen het hele weekend. Wij puzzelen als ouders nog even of we ook een heel weekend willen kamperen. De kou staat ons wat tegen. Of gaan we toch meerdere dagen heen en weer met de auto. Ik hoor onze tieners nu al roepen dat ze dan wel zelf met een tentje gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten