Meestal blog ik in mijn weekend over de afgelopen week. Sorry mensen, ik ben nog steeds aan het bijkomen van een drukke week en met spanning. Je merkt aan alles dat de spanning aan het oplopen is in Den Haag. De eerste verkiezingsprogramma's komen uit. De heroverwegingsrapporteren komen er aan. Wat gaat dat betekenen?
De SP en GroenLinks waren bijna gelijktijdig. Laat ik met de laatste beginnen. Het verkiezingsprogramma van GroenLinks bevatte voor de infrastructuurparagraaf weinig verrassends. Veel aandacht voor OV, iets minder voor wegen en wél kilometersheffing. Spannender zijn de voorstellen voor het middenbestuur, provincies en waterschappen omvormen tot 7 landsdelen, het rijk (minder departementen) en de ZBO's. Wat er met die ZBO's moet gebeuren wordt helaas niet gezegd. Privatiseren misschien?
Ook de SP heeft een verwachte slogans opgenomen rondom infrastructuur. Tegen de kilometerheffing. Voor OV en ook nog wat asfalt. Opvallend is het pleidooi voor nieuwe spoorlijnen en het tramoffensief. Verder is de belofte dat we 'slimme maatregelen nemen om de doorstroming in het verkeer te verbeteren'. Kan iemand mij vertellen wat dat is? Toch kilometerheffing misschien? Nu klinkt het als een uitvraag voor Battle of concepts. Wat betreft de overheid. Minder ministeries, waterschappen weg, minder externe inhuur. Wie gaat het werk dan wel doen?
Vandaag het CDA. Ik heb het document nog niet gelezen. Maar over bestuur hoor ik dat het CDA juist inzet op hele sterke provincies. Ik ben heel benieuwd hoe men dat uitwerk. Wordt vervolgd dus...
Verder nog wat gedaan deze week? Ja hoor, ik ben twee keer Zeeland ingeweest voor mijn projecten. Maar ook daar leeft het onderwerp. De verkiezingen misschien nog niet, maar men kijkt zeker wel naar de heroverwegingen. Wat betekend het voor mijn project, zit ik in de gevarenzone. Maar ook veel persoonlijker. Wat betekend het voor mijn baan. Werk ik als sluiswachter over een aantal jaren nog wel bij de overheid.
Over twee dagen weten we veel meer. Ik kan niet wachten...... O ja. Dat bijkomen, dat was van die bruiloft van vrijdag.
dinsdag 30 maart 2010
zondag 21 maart 2010
De Organisatie van de overheid – een inspirerende week
De afgelopen week was een drukke maar hele inspirerende week. In hele verschillende settings ben ik hele inspirerende mensen tegen gekomen. En als je de gesprekken terug brengt op een iets hoger abstractieniveau komt er telkens één belangrijke kernvraag naar voren. Hoe organiseer je de overheid, wat doe je als overheid zelf en wat kunnen de partners (kennisinstellingen en marktpartijen) voor taken overnemen?
Afgelopen woensdag heb ik een zeer inspirerend gesprek gehad met Robert van Oirschot en Mila Bouwense van Alares. We zijn ooit met elkaar in gesprek geraakt naar aanleiding van een column van Robert over een Green New Deal voor Nederland. Tijdens het gesprek bleek dat we veel meer raakvlakken hebben. Ik probeer een gesprek van anderhalf uur nu in één zin samen te vatten. Wat betekenen de huidige mogelijkheden op het gebied van kennismanagement en ict voor de organisatie van de overheid en voor de ‘ambtenaar nieuwe stijl’. Ik mis nu innovatie en duurzaamheid. Maar goed, het was een leuk gesprek met heel veel gemeenschappelijke raakvlakken. Hier gaat zeker een vervolg op komen.
S’middags ook een bijzondere sessie. Masterclass van de TU Delft met Marcel Stive en Dirk Sijmons. Een absolute eyeopener was het betoog van Marcel dat we in Nederland ook zonder klimaatverandering een probleem hebben. De huidige wetgeving gaat uit van overstromingsrisico’s van dijken, maar er zijn veel meer manieren waarop een waterkering kan falen. New Orleans heeft laten zien dat al die fenomenen ook echt optreden. Tweede vraag is dat hoe je die faalmechanismen kan meten en kan toetsen. Ofwel. Zelfs zonder klimaatverandering hebben we in Nederland een forse uitdaging liggen om droge voeten, én genoeg drinkwater te hebben in de toekomst.
Tweede spreker was Dirk Sijmons. Prachtig om te zien hoe hij stelt dat schoonheid en techniek elkaar nodig hebben. Zonder schoonheid wordt techniek niet geaccepteerd en niet begrepen door de gewone Nederlander. Ofwel besteed aandacht aan het ontwerp, aan architectuur en aan publieksvoorzieningen zodat je ook je techniek kan laten zien. Aan de bevolking van dit land. Maar ook aan potentiële kopers vanuit het buitenland.
Een meesterzet om deze mensen tegenover elkaar te zetten. Donderdag en vrijdag ben ik gebeld door projectmanagers die meer willen met publieksvoorzieningen in hun grote projecten. Een leuke klus voor de volgende weken om die energie nu ook echt om te zetten in concrete resultaten.
Vanmiddag de eerste doorkjikjes in de verkiezingsprogramma’s van GroenLinks en D66 in Buitenhof. Ik ben erg benieuwd naar alle programma’s. Deze week hoop ik al een beetje een beeld te krijgen van de programma’s en heel heel misschien van de heroverwegingsresultaten. Een leuke uitdaging om op basis van die informatie een beeld te maken van de toekomstige overheid.
Afgelopen woensdag heb ik een zeer inspirerend gesprek gehad met Robert van Oirschot en Mila Bouwense van Alares. We zijn ooit met elkaar in gesprek geraakt naar aanleiding van een column van Robert over een Green New Deal voor Nederland. Tijdens het gesprek bleek dat we veel meer raakvlakken hebben. Ik probeer een gesprek van anderhalf uur nu in één zin samen te vatten. Wat betekenen de huidige mogelijkheden op het gebied van kennismanagement en ict voor de organisatie van de overheid en voor de ‘ambtenaar nieuwe stijl’. Ik mis nu innovatie en duurzaamheid. Maar goed, het was een leuk gesprek met heel veel gemeenschappelijke raakvlakken. Hier gaat zeker een vervolg op komen.
S’middags ook een bijzondere sessie. Masterclass van de TU Delft met Marcel Stive en Dirk Sijmons. Een absolute eyeopener was het betoog van Marcel dat we in Nederland ook zonder klimaatverandering een probleem hebben. De huidige wetgeving gaat uit van overstromingsrisico’s van dijken, maar er zijn veel meer manieren waarop een waterkering kan falen. New Orleans heeft laten zien dat al die fenomenen ook echt optreden. Tweede vraag is dat hoe je die faalmechanismen kan meten en kan toetsen. Ofwel. Zelfs zonder klimaatverandering hebben we in Nederland een forse uitdaging liggen om droge voeten, én genoeg drinkwater te hebben in de toekomst.
Tweede spreker was Dirk Sijmons. Prachtig om te zien hoe hij stelt dat schoonheid en techniek elkaar nodig hebben. Zonder schoonheid wordt techniek niet geaccepteerd en niet begrepen door de gewone Nederlander. Ofwel besteed aandacht aan het ontwerp, aan architectuur en aan publieksvoorzieningen zodat je ook je techniek kan laten zien. Aan de bevolking van dit land. Maar ook aan potentiële kopers vanuit het buitenland.
Een meesterzet om deze mensen tegenover elkaar te zetten. Donderdag en vrijdag ben ik gebeld door projectmanagers die meer willen met publieksvoorzieningen in hun grote projecten. Een leuke klus voor de volgende weken om die energie nu ook echt om te zetten in concrete resultaten.
Vanmiddag de eerste doorkjikjes in de verkiezingsprogramma’s van GroenLinks en D66 in Buitenhof. Ik ben erg benieuwd naar alle programma’s. Deze week hoop ik al een beetje een beeld te krijgen van de programma’s en heel heel misschien van de heroverwegingsresultaten. Een leuke uitdaging om op basis van die informatie een beeld te maken van de toekomstige overheid.
zaterdag 13 maart 2010
Nieuws uit Kenia - 4
De eerste 2 weken van onze tijd in Nairobi waren intens op vele vlakken. Gods zegeningen en zien dat Hij voor ons uitgaat is overweldigend. En daarnaast waren er verdrietige shockerende gebeurtenissen.
Eerder zou ik een hele luchtige gezellige brief hebben geschreven, maar wat we vorige week hebben meegemaakt, verandert de toon van deze brief totaal.
Onze reis, de voorbereidingen erop en onze aankomst is prima verlopen; we werden van het vliegveld opgehaald door onze Amerikaanse vrienden. En gelijk hadden we het gevoel of we eigenlijk helemaal niet weg waren geweest. Kenia is ondertussen vertrouwd geworden.
Ons eerste agendapunt was een ontmoeting met een Canadese die al weken had zitten wachten op onze komst. We hoorden via via dat haar huisje vrij zou komen, eind maart, en we moesten gelijk beslissen of we het wilden hebben. Het is een hele leuke stek met een kleine tuin, waar heel veel animo voor was; een mooi verblijf op een goeie lokatie, goed beveiligd, en voor een hele schappelijke prijs. Het was dan ook een wonder dat de huisbaas óns als huurders wilde. We zijn God ontzettend dankbaar want eind maart kunnen we erin! En gedurende ons hele verblijf zal dat onze plek blijven.
Daarnaast hebben we een aantal afspraken staan met mensen die ons kunnen gaan helpen met visums en registraties. Het kan een lastige weg zijn, maar met de juiste informatie en contacten scheelt het een hele weg van corruptie en vertraging.
Zo verliepen de eerste dagen heel voorspoedig, maar vorige week dinsdag werd een verdrietige en shockerende dag. We zouden alle vrouwen van de rotonde weer ontmoeten, maar ’s morgens belde Bernard ons op dat Esther Jokey haar baby, Phillip, van 5 maanden heeft verloren, gestorven aan longontsteking.
Esther hebben we een paar nieuwsbrieven terug aan jullie voorgesteld, met een foto van haar en haar zoontje, weet je nog? Haar hebben we succesvol van straat kunnen halen en baby Phillip kenden we goed. We zijn natuurlijk intens verdrietig met haar; eerst had ze in oktober haar vriend verloren, en nu haar baby. Wat kan je zeggen tegen iemand die alles in haar leven is kwijtgeraakt terwijl ze nog maar 21 jaar is?
Zaterdag hebben wij baby Phillip begraven. Er was niemand die de ceremonie kon leiden, dus hebben we er met elkaar een simpele ceremonie van gemaakt.
Vorige week woensdag hadden we oppas voor Jesse geregeld, toen we samen met Bernard naar Nairobi-centrum gingen waar iedereen ons verwachtte. Daar ontmoetten we als eerste een vrouw die net een babytje van 3 dagen oud had. Ze was op straat bevallen en de baby was nog niet gewassen. Het zag er klein en kwetsbaar uit. Het was zo mooi en zo pijnlijk op hetzelfde moment, om een vrouw zo gelukkig en trots te zien, wetend dat ze op straat in de stad een baby op de wereld heeft moeten brengen. En ook in het licht van het overlijden Phillip, waardoor we weer zien hoe kwetsbaar en totaal niet vanzelfsprekend een gezond en voorspoedig leven is.
De ontmoeting met de vrouwen was mooi, ze waren erg blij dat we terug waren. Het is denk ik de zwaarste steen van vertrouwen die we nu hebben gelegd. We hebben ons woord gehouden: we zijn voor hen teruggekomen. De kinderen die bij het gezelschap horen renden echt op ons af, en vóchten bijna, om ons maar ergens te kunnen vastpakken. Dat kwam recht uit het hart!
Nu willen we echt graag een een lokatie vinden in de stad die we minstens een dagdeel per week kunnen huren, waar we een progamma kunnen draaien,waar ze onderwijs krijgen en counselling 1-op-1 kunnen krijgen.We zijn in gesprek met een kerk die aan de rotonde ligt die ook enthousiast is om mee te werken. Deze week een vervolg daarop. We kijken er erg naar uit om de volgende stappen te gaan zetten, en om ook voor de vrouwen een veilige ontmoetingsplek te creëren.
We bidden dat het een plek wordt waar ze God mogen gaan ontmoeten.
We verbleven de eerste week in een guesthouse speciaal voor zendelingen. Het is een erg mooie plek waar Jesse heel veel speelruimte had.
Maar helaas was er een misverstand en was het guesthouse overgeboekt. Zaterdag moesten we halsoverkop verhuizen. Gelukkig was ons oude vertrouwde plekje die morgen net vrijgekomen, waar we tot 25 maart zullen blijven, om daarna in ons nieuwe huis te trekken. Voor Jesse was het helemaal thuiskomen; hij wist precies zijn oude vriendjes weer te vinden en had ook geen enkel probleem met slapen.
Een auto hebben we ook kunnen huren (zie boven!). Het is even wennen met links schakelen (onze vorige auto was een automaat), maar we zijn er erg blij mee.
Bedankt voor al jullie gebed!
p.s.: We hebben nog een paar specifieke gebedsverzoeken:
• troost voor Esther Jokey en verwerking van haar verdriet
• ruimte in de stad om te huren
• inboedel voor ons nieuwe huis (koelkast, meubels)
• een probleemloze registratie van Stichting AltijdGenoeg
Heel veel liefs!
Esther JanJaap en Jesse
Eerder zou ik een hele luchtige gezellige brief hebben geschreven, maar wat we vorige week hebben meegemaakt, verandert de toon van deze brief totaal.
Onze reis, de voorbereidingen erop en onze aankomst is prima verlopen; we werden van het vliegveld opgehaald door onze Amerikaanse vrienden. En gelijk hadden we het gevoel of we eigenlijk helemaal niet weg waren geweest. Kenia is ondertussen vertrouwd geworden.
Ons eerste agendapunt was een ontmoeting met een Canadese die al weken had zitten wachten op onze komst. We hoorden via via dat haar huisje vrij zou komen, eind maart, en we moesten gelijk beslissen of we het wilden hebben. Het is een hele leuke stek met een kleine tuin, waar heel veel animo voor was; een mooi verblijf op een goeie lokatie, goed beveiligd, en voor een hele schappelijke prijs. Het was dan ook een wonder dat de huisbaas óns als huurders wilde. We zijn God ontzettend dankbaar want eind maart kunnen we erin! En gedurende ons hele verblijf zal dat onze plek blijven.
Daarnaast hebben we een aantal afspraken staan met mensen die ons kunnen gaan helpen met visums en registraties. Het kan een lastige weg zijn, maar met de juiste informatie en contacten scheelt het een hele weg van corruptie en vertraging.
Zo verliepen de eerste dagen heel voorspoedig, maar vorige week dinsdag werd een verdrietige en shockerende dag. We zouden alle vrouwen van de rotonde weer ontmoeten, maar ’s morgens belde Bernard ons op dat Esther Jokey haar baby, Phillip, van 5 maanden heeft verloren, gestorven aan longontsteking.
Esther hebben we een paar nieuwsbrieven terug aan jullie voorgesteld, met een foto van haar en haar zoontje, weet je nog? Haar hebben we succesvol van straat kunnen halen en baby Phillip kenden we goed. We zijn natuurlijk intens verdrietig met haar; eerst had ze in oktober haar vriend verloren, en nu haar baby. Wat kan je zeggen tegen iemand die alles in haar leven is kwijtgeraakt terwijl ze nog maar 21 jaar is?
Zaterdag hebben wij baby Phillip begraven. Er was niemand die de ceremonie kon leiden, dus hebben we er met elkaar een simpele ceremonie van gemaakt.
De ontmoeting met de vrouwen was mooi, ze waren erg blij dat we terug waren. Het is denk ik de zwaarste steen van vertrouwen die we nu hebben gelegd. We hebben ons woord gehouden: we zijn voor hen teruggekomen. De kinderen die bij het gezelschap horen renden echt op ons af, en vóchten bijna, om ons maar ergens te kunnen vastpakken. Dat kwam recht uit het hart!
Nu willen we echt graag een een lokatie vinden in de stad die we minstens een dagdeel per week kunnen huren, waar we een progamma kunnen draaien,waar ze onderwijs krijgen en counselling 1-op-1 kunnen krijgen.We zijn in gesprek met een kerk die aan de rotonde ligt die ook enthousiast is om mee te werken. Deze week een vervolg daarop. We kijken er erg naar uit om de volgende stappen te gaan zetten, en om ook voor de vrouwen een veilige ontmoetingsplek te creëren.
We bidden dat het een plek wordt waar ze God mogen gaan ontmoeten.
We verbleven de eerste week in een guesthouse speciaal voor zendelingen. Het is een erg mooie plek waar Jesse heel veel speelruimte had.
Maar helaas was er een misverstand en was het guesthouse overgeboekt. Zaterdag moesten we halsoverkop verhuizen. Gelukkig was ons oude vertrouwde plekje die morgen net vrijgekomen, waar we tot 25 maart zullen blijven, om daarna in ons nieuwe huis te trekken. Voor Jesse was het helemaal thuiskomen; hij wist precies zijn oude vriendjes weer te vinden en had ook geen enkel probleem met slapen.
Een auto hebben we ook kunnen huren (zie boven!). Het is even wennen met links schakelen (onze vorige auto was een automaat), maar we zijn er erg blij mee.
Bedankt voor al jullie gebed!
p.s.: We hebben nog een paar specifieke gebedsverzoeken:
• troost voor Esther Jokey en verwerking van haar verdriet
• ruimte in de stad om te huren
• inboedel voor ons nieuwe huis (koelkast, meubels)
• een probleemloze registratie van Stichting AltijdGenoeg
Heel veel liefs!
Esther JanJaap en Jesse
In de ban van het gezin
Deze week begon met een laatste terugblik op de gemeenteraadsverkiezingen. Wat kunnen we daaruit concluderen voor 9 juni en voor het werkterrein van Verkeer en Waterstaat. Enkele dagen later ziet de politieke wereld er weer heel anders uit. Kant weg, Eurlings en Bos stoppen, wat betekend dit voor en wat doet Balkenende?
Het gezin is weer helemaal terug de laatste dagen. Bos stopt omdat hij meer tijd wil hebben voor zijn jonge kinderen. En ook Camiel verlaat de politiek om meer tijd te kunnen vrijmaken voor zijn vriendin. Twee te prijzen besluiten, om zo bewust de keuze te maken het centrum van de macht te verlaten en te kiezen voor het gezin. Het vraagstuk van de balans tussen werk en prive is door beide heren weer heel prominent op de kaart gezet. Dankzij de Minister van Jeugd en Gezin? ;)
Uit de omgeving veel reacties gehad op alle berichten. Met name na het vertrek van Eurlings veel mail en sms verkeer. Veel mensen vinden het jammer. Eurlings is er toch in geslaagd om een aantal stroperige projecten na jaren eindelijk in beweging te krijgen. Ik hoop dat die beweging ook de komende jaren, met een andere Minister op het Ministerie gewoon doorgezet kan worden.
Het gezin is weer helemaal terug de laatste dagen. Bos stopt omdat hij meer tijd wil hebben voor zijn jonge kinderen. En ook Camiel verlaat de politiek om meer tijd te kunnen vrijmaken voor zijn vriendin. Twee te prijzen besluiten, om zo bewust de keuze te maken het centrum van de macht te verlaten en te kiezen voor het gezin. Het vraagstuk van de balans tussen werk en prive is door beide heren weer heel prominent op de kaart gezet. Dankzij de Minister van Jeugd en Gezin? ;)
Uit de omgeving veel reacties gehad op alle berichten. Met name na het vertrek van Eurlings veel mail en sms verkeer. Veel mensen vinden het jammer. Eurlings is er toch in geslaagd om een aantal stroperige projecten na jaren eindelijk in beweging te krijgen. Ik hoop dat die beweging ook de komende jaren, met een andere Minister op het Ministerie gewoon doorgezet kan worden.
zondag 7 maart 2010
Boekrecensie Niemand regeert – Marc Chavannes
Het moeras van politieke besluitvorming en betrokkenheid is de spil waar het boek Niemand regeert van NRC-journalist Marc Chavannes om draait. Niemand regeert is een bundeling van Chavannes politieke columns vanaf 2006, onderverdeeld in een aantal thema's zoals "de markt, voor al uw politieke vragen", "Nederland als wereldmacht", "Regeren is vooruitschuiven" en "Hoe ver wilt u zich laten uitkleden?"
In een zestal worden diverse ontwikkelingen in de beleids- en besluitvorming besproken. Moraal van het verhaal. Chavannes is tegen grote projecten, tegen meer toezicht, tegen marktwerking. Waar is hij eigenlijk niet tegen vraag je jezelf gedurende het boek af??
Een enkele column van Chavannes is nog wel leuk om te lezen. Een verzameling van columns laat al snel zien hoe eenzijdig de blik van Chavannes eigenlijk is. Ondanks dat slaagt hij er wel in om laconiek in serieus te blijven. Waar Chavannes niet in slaagt is om oplossingen aan te bieden aan de huidige politiek. Tegen zijn is altijd makkelijk. Alternatieven aangeven is al veel lastiger.
Niemand regeert
Marc Chavannes
In een zestal worden diverse ontwikkelingen in de beleids- en besluitvorming besproken. Moraal van het verhaal. Chavannes is tegen grote projecten, tegen meer toezicht, tegen marktwerking. Waar is hij eigenlijk niet tegen vraag je jezelf gedurende het boek af??
Een enkele column van Chavannes is nog wel leuk om te lezen. Een verzameling van columns laat al snel zien hoe eenzijdig de blik van Chavannes eigenlijk is. Ondanks dat slaagt hij er wel in om laconiek in serieus te blijven. Waar Chavannes niet in slaagt is om oplossingen aan te bieden aan de huidige politiek. Tegen zijn is altijd makkelijk. Alternatieven aangeven is al veel lastiger.
Niemand regeert
Marc Chavannes
zaterdag 6 maart 2010
Op naar de volgende verkiezingen
De gemeenteraadsverkiezingen zitten erop. Alle collega's die gekozen zijn wil ik vanaf hier nogmaals hartelijk feliciteren met hun raadszetel. Verder kan je eigenlijk weinig met de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen of de landelijke peiling. Als het zo blijft, dan wordt het lastig om een kabinet te vormen na juni. Als het zo blijft....
Inmiddels is al wel duidelijk dat er begin april meer duidelijkheid komt. Dan hebben alle partijen de verkiezingsprogramma beschikbaar, én zijn de heroverwegingsrapporten klaar. De planning is nu dat die 1 april naar de kamer gestuurd worden. Ik ben benieuwd of de partijen dan ook echt stelling gaan nemen waar zij € 35 miljard bezuinigingen willen vinden.
Tussen alle verkiezingsperikelen door ook nog twee leuke bijeenkomsten gehad de afgelopen weken. Op werkbezoek geweest bij het innovatiecentrum van DSM. Enkele opvallende zaken. Klimaatverandering is geaccepteerd. Waar de oorzaak vandaan komt vindt DSM eigenlijk niet zo belangrijk. Maar het fenomeen klimaatverandering wordt als gegeven aangenomen. Dat betekend dus zeespiegelstijging en meer extreem weer. DSM probeert zoekt dus naar producten die hierop inspelen. Er wordt bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar rijst die veel minder water nodig heeft om te groeien.
Er wordt vol ingezet op bio-materials. De materialen zijn traditioneel de sterke kant van DSM, door groei/overnames is DSM ook aanwezig in de bio-technology. De verwachting van DSM is dat deze velden zullen gaan samenvloeien. Hier wordt door DSM al op voorgesorteerd. Daarnaast wordt ook volop ingezet op 2e generatie biobrandstoffen. Ontwikkeling hiervan sluit goed aan bij de traditionele activiteiten van DSM. Daarnaast heeft Nederland door het Chemiecluster en de positie van de Rotterdamse haven goede kansen om een grote speler op deze markt te worden.
Tot slot ben ik afgelopen woensdag bij Stadshavens en bij het havenbedrijf Rotterdam geweest. Het project stadshavens gaat over de herontwikkeling van oude havengebieden in Rotterdam. Door de ontwikkeling van de Maasvlaktes trekt de havenindustrie westwaarts en komen oude havengebieden vrij voor nieuwe functies. Naast de herontwikkeling spelen ook ambities als klimaatadaptatie en duurzaamheid een grote rol. Om een gevoel te krijgen voor schaalgrootte, het gaat in totaal om 1600 hectare gebied. Dit is ongeveer evenveel als het grondoppervlak van de stad Gouda.
Bij port of Rotterdam gesproken over de havenvisie 2030 en het ondernemingsplan van het havenbedrijf voor de komende vijf jaar. Belangrijke aandachtspunten voor de RvB van het havenbedrijf. Verder ontwikkeling en invulling MAVA2. Voldoende bereikbaarheid. Ook kwaliteit achterlandverbindingen belangrijk. Naast de goede discussie is er een rondleiding geweest in het scheepvaartcontrolecentrum van het Havenbedrijf. Vanuit hier wordt de hele scheepvaart in het havengebied en in de Eurogeul aangestuurd.
De komende weken staan in het teken van het voorbereiden van de directeurenconferentie van 25 maart. De top 80 van Verkeer en Waterstaat komt bij elkaar om de actuele situatie te bespreken. Wordt vast een boeiende meeting.
Inmiddels is al wel duidelijk dat er begin april meer duidelijkheid komt. Dan hebben alle partijen de verkiezingsprogramma beschikbaar, én zijn de heroverwegingsrapporten klaar. De planning is nu dat die 1 april naar de kamer gestuurd worden. Ik ben benieuwd of de partijen dan ook echt stelling gaan nemen waar zij € 35 miljard bezuinigingen willen vinden.
Tussen alle verkiezingsperikelen door ook nog twee leuke bijeenkomsten gehad de afgelopen weken. Op werkbezoek geweest bij het innovatiecentrum van DSM. Enkele opvallende zaken. Klimaatverandering is geaccepteerd. Waar de oorzaak vandaan komt vindt DSM eigenlijk niet zo belangrijk. Maar het fenomeen klimaatverandering wordt als gegeven aangenomen. Dat betekend dus zeespiegelstijging en meer extreem weer. DSM probeert zoekt dus naar producten die hierop inspelen. Er wordt bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar rijst die veel minder water nodig heeft om te groeien.
Er wordt vol ingezet op bio-materials. De materialen zijn traditioneel de sterke kant van DSM, door groei/overnames is DSM ook aanwezig in de bio-technology. De verwachting van DSM is dat deze velden zullen gaan samenvloeien. Hier wordt door DSM al op voorgesorteerd. Daarnaast wordt ook volop ingezet op 2e generatie biobrandstoffen. Ontwikkeling hiervan sluit goed aan bij de traditionele activiteiten van DSM. Daarnaast heeft Nederland door het Chemiecluster en de positie van de Rotterdamse haven goede kansen om een grote speler op deze markt te worden.
Tot slot ben ik afgelopen woensdag bij Stadshavens en bij het havenbedrijf Rotterdam geweest. Het project stadshavens gaat over de herontwikkeling van oude havengebieden in Rotterdam. Door de ontwikkeling van de Maasvlaktes trekt de havenindustrie westwaarts en komen oude havengebieden vrij voor nieuwe functies. Naast de herontwikkeling spelen ook ambities als klimaatadaptatie en duurzaamheid een grote rol. Om een gevoel te krijgen voor schaalgrootte, het gaat in totaal om 1600 hectare gebied. Dit is ongeveer evenveel als het grondoppervlak van de stad Gouda.
Bij port of Rotterdam gesproken over de havenvisie 2030 en het ondernemingsplan van het havenbedrijf voor de komende vijf jaar. Belangrijke aandachtspunten voor de RvB van het havenbedrijf. Verder ontwikkeling en invulling MAVA2. Voldoende bereikbaarheid. Ook kwaliteit achterlandverbindingen belangrijk. Naast de goede discussie is er een rondleiding geweest in het scheepvaartcontrolecentrum van het Havenbedrijf. Vanuit hier wordt de hele scheepvaart in het havengebied en in de Eurogeul aangestuurd.
De komende weken staan in het teken van het voorbereiden van de directeurenconferentie van 25 maart. De top 80 van Verkeer en Waterstaat komt bij elkaar om de actuele situatie te bespreken. Wordt vast een boeiende meeting.
Abonneren op:
Posts (Atom)