Tegen het eind van het jaar word ik altijd weer bedolven onder een hele series publicaties van allerlei platforms in de bouwsector. Deze week heb ik maar eens een poging gedaan om er een aantal te lezen.
Het eerste boekje, dat al even op de plank lag, is ‘Samen werken aan innovaties’ Het gaat over open licenties in de bouwsector en is een uitgave van het CROW. Het boekje is het resultaat van een convenant dat in 2007 is gesloten op de Dag van Maarssen over intellectueel eigendom. Op de Innovatie-estafette in november is het boekje als resultaat van het convenant aangeboden aan Bert Keijts van Rijkswaterstaat en Elco Brinkman van Bouwend Nederland.
Op zich een goed verhaal. Het wordt nu zaak om de aanbevelingen ook te implementeren in de praktijk. Dat is altijd een lastige stap in de bouwsector. We zullen het gaan zien. Er is inmiddels een website in de lucht. Ik hoop dat die zich vult met goede praktijkvoorbeelden in 2010.
Dan het boekje ‘Bruggen bouwen’ van Peter Kamminga. Een praktijkgids voor samenwerken in de bouw. Goed boek vanuit het wetenschappelijke gezichtspunt over samenwerken in de bouw. Dit is een van de laatste publicaties van PSIBouw. Of het in de praktijk iets gaat veranderen zal moeten blijken. Het boekje geeft in ieder geval een mooi overzicht van kritische punten in de samenwerking.
Dan een hele serie publicaties van de Regieraad Bouw. Allereerst het boek Glashelder Bouwen. Een leidraad voor transparantie in de bouw. Ook een duidelijk verhaal. Maar het gaat om het in de praktijk brengen. Gelukkig onderkennen de auteurs dat ook. De tweede publicatie van Regieraad bouw is het overzicht van aanbevelingen in de Leidraad Aanbesteden. Dat document is zo dik dat er dus een apart boekje met de aanbevelingen gedrukt is.
Ook de laatste publicatie is van Regieraad Bouw. Het boek heet ‘Kennisboom van de bouw in bloei’ en is een publicatie van de taskforce kennisontwikkeling bouw. Eén conclusie die ik van harte steun is de aanbeveling om de kenniswereld in de bouw te reorganiseren en veel efficiënter in te richten. Gezien de hoeveelheid kennisplatforms, en de output die daar uit komt, in de bouwsector kan ik mij daar helemaal in vinden!
woensdag 30 december 2009
maandag 28 december 2009
Ontwikkeling Blue Energy
Deze week eindelijk tijd gehad voor het boek Blue Energy van Jan Willem Post. Ik kon helaas niet bij zijn promotie aanwezig zijn, maar ik had mij wel voorgenomen om zijn boek te lezen in de kerstvakantie. Dat is gelukt.
Jan Willem geeft een goed overzicht van de technische potentie, de potentie wat betreft opwekking van blue energy, maar ook schetst hij het ontwikkeltraject dat nog nodig is. Potentie hoog, maar de technologie heeft nog tijd nodig om door te ontwikkelen. Vooral de vergelijking tussen de delta’s is een mooie afsluiting van een goed onderzoek.
Jan Willem geeft een goed overzicht van de technische potentie, de potentie wat betreft opwekking van blue energy, maar ook schetst hij het ontwikkeltraject dat nog nodig is. Potentie hoog, maar de technologie heeft nog tijd nodig om door te ontwikkelen. Vooral de vergelijking tussen de delta’s is een mooie afsluiting van een goed onderzoek.
zaterdag 26 december 2009
De woningbouw en duurzaamheid.
Vandaag kwam ik op bouwprofs een blog tegen over de bouw en duurzaamheid. "Bouwers die de kwaliteitssprong niet kunnen maken, zijn binnen een jaar of vijf verdwenen", aldus Pieter Hameetman van BAM Vastgoed in Cobouw.
De rest van het artikel gaat vooral over het duurzame bouwen. We lopen achter vergeleken bij het buitenland. En sommige gemeenten of regios schrijven zelf al een ambitieuzere energieprestatiecoëfficient (epc) voor bij nieuwbouwprojecten.
Ik heb altijd een beetje dubbel gevoel bij dit soort verhalen. Niet ver van mijn eigen huis staan hele duurzame woningen, van die huizen met een balansventilatiesysteem. Heel zuinig, alleen ook heel veel klachten. Niemand wil er inmiddels meer wonen.
De doelstelling om energieneutraal te bouwen is terecht en wordt steeds belangrijker. Maar niet vergeten moet worden dat er een woning gebouwd wordt voor een klant. Laat de bouwsector zich daar op richten. Duurzaamheid zal ook bij die klanten steeds belangrijker worden, maar niet alleen duurzaamheid. Gezondheid, maar ook prijs zullen altijd randvoorwaarden blijven. En daarnaast wil een klant een huis dat past bij zijn wensen. De bouwer die al die eisen kan verwerken in een prachtige woning is de bouwer die zal overleven.
De rest van het artikel gaat vooral over het duurzame bouwen. We lopen achter vergeleken bij het buitenland. En sommige gemeenten of regios schrijven zelf al een ambitieuzere energieprestatiecoëfficient (epc) voor bij nieuwbouwprojecten.
Ik heb altijd een beetje dubbel gevoel bij dit soort verhalen. Niet ver van mijn eigen huis staan hele duurzame woningen, van die huizen met een balansventilatiesysteem. Heel zuinig, alleen ook heel veel klachten. Niemand wil er inmiddels meer wonen.
De doelstelling om energieneutraal te bouwen is terecht en wordt steeds belangrijker. Maar niet vergeten moet worden dat er een woning gebouwd wordt voor een klant. Laat de bouwsector zich daar op richten. Duurzaamheid zal ook bij die klanten steeds belangrijker worden, maar niet alleen duurzaamheid. Gezondheid, maar ook prijs zullen altijd randvoorwaarden blijven. En daarnaast wil een klant een huis dat past bij zijn wensen. De bouwer die al die eisen kan verwerken in een prachtige woning is de bouwer die zal overleven.
vrijdag 25 december 2009
Ambtenaren en internet
Deze week veel discussie over de rol van ambtenaren op internet en op sociale media. Wat mogen ze wel en wat mogen ze niet? Aanleiding een artikel in het blad PM over de chattende ambtenaar. De voorlichtingsraad is bezig met het opstellen van regels en komt in februari met een advies. Minister Cramer neemt hier alvast een voorschot op, wat haar betreft "kunnen ambtenaren actief deel nemen aan discussies op webfora, zonder daarbij te oordelen over de discussie zelf."
Toin Pijnenburg reageert op ambtenaar 2.0 op dit bericht in een weblog . Met name de wijze waarop hij de kloof tussen 'de bobo's' en de nieuwe generatie neer weet te zetten is erg sterk. Lees ook de reacties onder het artikel.
De keerzijde van participeren op internet kan ook zijn dat je aandacht trekt. Bijvoorbeeld op het moment dat Geenstijl je op de korrel neemt. Hoe daar mee om te gaan. Davied van Berlo beschrijft zijn ervaringen een hele duidelijke wijze in zijn weblog. Ook hier weer veel reacties.
Het onderwerp leeft. Ik ben ook heel benieuwd wat er in februari aan 'regels' uit de voorlichtingsraad gaat komen. De opmerking van Dolstra om bij iedere actie op een website contact op te nemen met een directie Communicatie lijkt mij niet helemaal werkbaar. Leuke controlegedachte, maar in de praktijk niet te doen. Wat het wel wordt, we zullen het gaan zien in 2010.
Toin Pijnenburg reageert op ambtenaar 2.0 op dit bericht in een weblog . Met name de wijze waarop hij de kloof tussen 'de bobo's' en de nieuwe generatie neer weet te zetten is erg sterk. Lees ook de reacties onder het artikel.
De keerzijde van participeren op internet kan ook zijn dat je aandacht trekt. Bijvoorbeeld op het moment dat Geenstijl je op de korrel neemt. Hoe daar mee om te gaan. Davied van Berlo beschrijft zijn ervaringen een hele duidelijke wijze in zijn weblog. Ook hier weer veel reacties.
Het onderwerp leeft. Ik ben ook heel benieuwd wat er in februari aan 'regels' uit de voorlichtingsraad gaat komen. De opmerking van Dolstra om bij iedere actie op een website contact op te nemen met een directie Communicatie lijkt mij niet helemaal werkbaar. Leuke controlegedachte, maar in de praktijk niet te doen. Wat het wel wordt, we zullen het gaan zien in 2010.
dinsdag 22 december 2009
Leerpunten in het rapport enquêtecommissie Noord-Zuidlijn.
Vorige week is het rapport van de enquêtecommissie Noord-Zuidlijn gepubliceerd. Een imposant boekwerk van bijna 500 pagina’s. Toch geeft het rapport wel een goede inkijk in het verloop van het project Noord-Zuidlijn en is daarom zeker het bekijken waard.
Een aantal opvallende zaken zijn er in ieder geval uit te halen. Ik noem er hier drie, daarmee ben ik zeker niet volledig.
Allereerst de toch opvallende conclusies dat het project teveel is benaderd als een civieltechnisch project in plaats van het opleveren als van een werkend vervoerssysteem. Gevolg is dat veiligheidsconcepten, installaties, testen en de metrostellen te weinig aandacht hebben gekregen. Heel herkenbaar, maar toch gebeurd het weer.
Als tweede het advies dat vermeden moet worden dat partijen die betrokken zijn bij de voorbereiding van het project belang hebben bij het doorgaan daarvan. Logisch, maar toch wel heel lastig. De basis van ieder bedrijf is natuurlijk continuïteit van werk. Er wordt inmiddels al heel vaak onderscheid gemaakt tussen werken voor de opdrachtgever en werken voor de opdrachtnemer. Partijen, vaak adviesbureaus, die in de voorbereiding hebben geadviseerd aan een opdrachtgever, mogen bij de aanbesteding niet meer mee doen aan de opdrachtnemers kant. Enerzijds vanuit het level-playing field bij de aanbesteding, maar daarnaast ook om te voorkomen dat een adviesbureau er belang bij heeft dat het project door gaat. Adviesbureaus mogen echter wel na de aanbesteding voor de opdrachtgever blijven werken. Sterker nog, dit kan zelfs wenselijk zijn vanuit het belang van continuïteit van kennis en van mensen.
Mijn laatste observatie zit heel erg aan de zachte kant van projectmanagement. De projectorganisatie heet tot 2x toe moeite om de focus te verleggen. Bij de eerste keer moet de focus van de bestuurlijke voorbereiding naar de focus op de inhoudelijke voorbereiding van de aanleg. De tweede keer betreft het de verschuiving van de focus van de voorbereiding van de aanleg naar de focus op het projectmanagement van de uitvoering. Fascinerend! Ook een aspect dat wat mij betreft onvoldoende aandacht krijgt in de projectmanagementliteratuur. Tips en suggesties zijn van harte welkom!
Een aantal opvallende zaken zijn er in ieder geval uit te halen. Ik noem er hier drie, daarmee ben ik zeker niet volledig.
Allereerst de toch opvallende conclusies dat het project teveel is benaderd als een civieltechnisch project in plaats van het opleveren als van een werkend vervoerssysteem. Gevolg is dat veiligheidsconcepten, installaties, testen en de metrostellen te weinig aandacht hebben gekregen. Heel herkenbaar, maar toch gebeurd het weer.
Als tweede het advies dat vermeden moet worden dat partijen die betrokken zijn bij de voorbereiding van het project belang hebben bij het doorgaan daarvan. Logisch, maar toch wel heel lastig. De basis van ieder bedrijf is natuurlijk continuïteit van werk. Er wordt inmiddels al heel vaak onderscheid gemaakt tussen werken voor de opdrachtgever en werken voor de opdrachtnemer. Partijen, vaak adviesbureaus, die in de voorbereiding hebben geadviseerd aan een opdrachtgever, mogen bij de aanbesteding niet meer mee doen aan de opdrachtnemers kant. Enerzijds vanuit het level-playing field bij de aanbesteding, maar daarnaast ook om te voorkomen dat een adviesbureau er belang bij heeft dat het project door gaat. Adviesbureaus mogen echter wel na de aanbesteding voor de opdrachtgever blijven werken. Sterker nog, dit kan zelfs wenselijk zijn vanuit het belang van continuïteit van kennis en van mensen.
Mijn laatste observatie zit heel erg aan de zachte kant van projectmanagement. De projectorganisatie heet tot 2x toe moeite om de focus te verleggen. Bij de eerste keer moet de focus van de bestuurlijke voorbereiding naar de focus op de inhoudelijke voorbereiding van de aanleg. De tweede keer betreft het de verschuiving van de focus van de voorbereiding van de aanleg naar de focus op het projectmanagement van de uitvoering. Fascinerend! Ook een aspect dat wat mij betreft onvoldoende aandacht krijgt in de projectmanagementliteratuur. Tips en suggesties zijn van harte welkom!
maandag 21 december 2009
Resultaat commissie Innovatie publieke dienstverlening wordt zichtbaar.
Begin vorig jaar heb ik een aantal sessies meegedaan als innovatiebuddy bij een commissie van BZK. Leuke klus, waarbij je ook een aantal hele interessante mensen tegen komt. De afsluiting was een werkbezoek met Staatssecretaris Bijleveld van Binnenlandse Zaken aan de zorgwacht in Utrecht. Leuke bijeenkomst. Ook voor mij persoonlijk, mijn vrouw werkt in de zorg dus ik heb daar wel wat mee en heb er ook een mening over.
Maar het leven gaat door. Van collega’s nog wel eens de vraag gehad wat er nu met de resultaten van de commissie gebeurd is. Goed om te zien dat er wel degelijk wordt doorgepakt. Deze week kwam ik een uitvraag tegen voor een MKBA voor de zorgwacht, en ook op de website van het lectoraat Innovatie Publieke Sector kom ik diverse innovaties tegen die we geselecteerd hebben. Dat geeft een goed gevoel.
Maar het leven gaat door. Van collega’s nog wel eens de vraag gehad wat er nu met de resultaten van de commissie gebeurd is. Goed om te zien dat er wel degelijk wordt doorgepakt. Deze week kwam ik een uitvraag tegen voor een MKBA voor de zorgwacht, en ook op de website van het lectoraat Innovatie Publieke Sector kom ik diverse innovaties tegen die we geselecteerd hebben. Dat geeft een goed gevoel.
woensdag 16 december 2009
Goede blog over innovation-lecture
Vandaag kwam ik op frankwatching een hele goede blog tegen over de innovation lecture 2009, georganiseerd door het Ministerie van Economische Zaken. Het artikel is geschreven door Rob Blaauboer, managementconsultant innovation bij Logica en gaat over diensteninnovatie. Een leuk en interessant verhaal, ook de afsluiting door de Minister van EZ vond ik veel belovend
zondag 13 december 2009
Nieuws uit Kenia! (2)
Er is weer nieuws uit Kenia. Met kerst komen JanJaap en Esther weer thuis.
Nairobi, 11 december 2009
Het aftellen is nu echt begonnen: na ongeveer 13 weken Kenia zit onze reis er bijna op. Het was een enorm avontuur. We zijn 17 september begonnen aan een pilot-project onder de straatmoeders. Na een jaar voorbereiding zijn we uit geloof teruggegaan naar de plek die we een jaar eerder ook hadden bezocht; een rotonde ergens in het midden van de drukke stad. We wisten zo zeker dat we hier moesten zijn.
De eerste twee weken werden we vergezeld door een cameraman van de EO, en logeerden we bij een lief Nederlands gezin dat ons heel hartelijk ontving en ons de eerste weken een heel mooi begin heeft gegeven. Later kregen wij een klein appartement op de begane grond van een groot woonhuis. Het was een heerlijk plekje, zeker voor Jesse. Hij heeft heerlijk buiten kunnen rennen samen met andere kinderen van de compound.
Een God van hoop
Als we terugkijken naar het begin van onze reis dan is onze conclusie dat we onderweg zoveel hebben moeten leren. De Keniaanse manieren, ideeën, infrastructuur; alles is zo anders dan bij ons.
Maar we waren erg gemotiveerd om de vrouwen en kinderen van de straat te krijgen en te helpen een bestaan op te bouwen. Dat dat niet zo simpel zou zijn als het klinkt, daar waren we op voorbereid. Maar als God een God van hoop is; als Hij het op ons hart legt om te gaan; als Hij ons hart daarbij vervult met compassie – wat zou ons stoppen?
De Keniaanse cultuur is keihard. We blijven verbaasd over hoe liefdeloos en onbarmhartig de mensen onderling kunnen zijn. Het fundament dat je ouders van je houden en voor je zorgen is hier vaak niet vanzelfsprekend. Velen leren al jong dat je om te overleven echt voor jezelf moet kiezen; met die houding is het vervolgens moeilijk te aanvaarden dat God wél trouw, genadig, barmhartig en ongelooflijk liefdevol is. ‘En doordat de wetteloosheid toeneemt, zal bij velen de liefde bekoelen’, staat er in Matteüs 24:12. Er is bijna geen kennis van de liefde van God!
In de loop van ons verblijf werden we bekenden voor de mensen op de rotonde. Wij leerden de groep kennen en beetje bij beetje lieten ze ons toe in hun leven. Ze vertelden hun verhalen, achtergronden, idealen en dromen. We gingen langzaam verbindingen zien, de relaties onderling begrijpen. En we zagen dat ze allemaal gevangenen zijn in hun eigen leven; je kan de ander niet vertrouwen, maar zonder de bescherming van de groep ben je nergens. Het enige wat ze hebben is elkaar, maar we zagen de intense eenzaamheid van al die vrouwen. En de meeste willen zó graag anders, maar uit angst om verlaten te zijn, komen ze niet uit hun cirkel.
We zijn geshockeerd, maar de liefde voor dit volk is alleen maar groter geworden. Het is ons verlangen mensen in Gods tegenwoordigheid te brengen en ze te laten zien en ervaren wat Gods Liefde doet. Dat de werkelijke armoede is elkaar niet lief te hebben!
Al was ons doel om de mensen hier te helpen, we kwamen er door de tijden heen achter dat God ook een doel voor óns had. Er waren momenten dat we ervaarden alsof we in de wijnpers zaten, waardoor onze diepste motieven en verhulde karaktereigenschappen bloot kwamen te liggen. Dingen zoals intimidatie, angst en ongeduld – ik noem zo maar een paar.
De urgentie van God om ons puur en geheiligd te zien was voelbaar aan alle kanten. Maar het is ons werkelijke verlangen dat God aan ons schaaft, zodat we werkelijk Jezus kunnen volgen. Ook al doet het pijn om je eigen onvermogen helder voor ogen te krijgen.
Hoe hopeloos de situatie ook leek in het begin (iedereen heeft mee kunnen kijken via de tv-uitzending!), hebben we in totaal 12 mensen van de straat geholpen. Dat heeft ons zo bevestigd in ons werk! We hebben geholpen met de middelen die we hadden. En dan is een matras, een goed advies en een ritje naar het ziekenhuis misschien lang niet genoeg, maar deze 12 hebben weer hoop gekregen dat dingen anders kunnen; sommigen zijn herenigd met hun familie, hebben wat werk kunnen vinden, kinderen gaan weer naar school.
Nieuwe plannen
Het kost tijd om een goede visie te ontwikkelen waarin een we op een structurele manier vrouwen en meisjes kunnen helpen. Een gebouw of eigen ruimte is essentieel. Met die gedachte zijn we op zoek gegaan naar een geschikte plek om te kijken wat er allemaal mogelijk is. Zo kwamen we twee weken geleden terug op een landgoed in Banana Hill.
Banana hill is een zeer vruchtbaar heuvelachtig landschap vol thee- en koffieplantages. En op een mooie heuvel is ook perceel voor ons beschikbaar.
We hebben mooie dromen ontwikkeld. Het mooiste zou zijn als we een afkickcentrum kunnen openen, waarin vrouwen opgenomen kunnen worden, waar ze therapie krijgen en in workshops een vak kunnen leren. De grond is er vruchtbaar, dus we zouden daar ook groente en fruit kunnen verbouwen. Veel vrouwen hebben het zo nodig om structuur in hun leven te krijgen, waardoor ze meer discipline en doorzettingsvermogen ontwikkelen om werkelijk een andere toekomst te schrijven.
Afscheid
Voor nu is het goed om onze laatste dagen hier te benutten om alles wat we zijn begonnen af te ronden, en om afscheid te nemen van de mensen die ons in zo’n korte tijd dierbaar zijn geworden. Ons werk dragen we over aan Bernard, die tijdens onze afwezigheid gewoon doorgaat; twee keer in de week voedsel brengen, het counselen van de vrouwen, medische hulp bieden (bijv. vrouwen naar het ziekenhuis brengen). Eind januari hopen wij vervolgens terug te gaan om ons werk daar uit te breiden.
Het is zo dubbel; we vinden het jammer om het werk dat we net begonnen zijn, alweer te moeten staken, maar we zien natuurlijk ook ontzettend uit naar al onze familie en vrienden in Nederland die we zo gemist hebben. Bovendien is het tijd om heerlijk uit te rusten en bij te komen van alle intensiteit, en te genieten van de feestdagen (en misschien sneeuw?).
Graag willen we jullie bedanken voor al het gebed en giften. We willen jullie laten weten dat we in de tijd dat we hier waren niks te kort zijn gekomen. Er was inderdaad ALTIJD GENOEG om te doen wat we moesten doen!!! GOD IS GOED!
Heel veel liefs,
Esther, JanJaap en Jesse
Nairobi, 11 december 2009
Het aftellen is nu echt begonnen: na ongeveer 13 weken Kenia zit onze reis er bijna op. Het was een enorm avontuur. We zijn 17 september begonnen aan een pilot-project onder de straatmoeders. Na een jaar voorbereiding zijn we uit geloof teruggegaan naar de plek die we een jaar eerder ook hadden bezocht; een rotonde ergens in het midden van de drukke stad. We wisten zo zeker dat we hier moesten zijn.
De eerste twee weken werden we vergezeld door een cameraman van de EO, en logeerden we bij een lief Nederlands gezin dat ons heel hartelijk ontving en ons de eerste weken een heel mooi begin heeft gegeven. Later kregen wij een klein appartement op de begane grond van een groot woonhuis. Het was een heerlijk plekje, zeker voor Jesse. Hij heeft heerlijk buiten kunnen rennen samen met andere kinderen van de compound.
Een God van hoop
Als we terugkijken naar het begin van onze reis dan is onze conclusie dat we onderweg zoveel hebben moeten leren. De Keniaanse manieren, ideeën, infrastructuur; alles is zo anders dan bij ons.
Maar we waren erg gemotiveerd om de vrouwen en kinderen van de straat te krijgen en te helpen een bestaan op te bouwen. Dat dat niet zo simpel zou zijn als het klinkt, daar waren we op voorbereid. Maar als God een God van hoop is; als Hij het op ons hart legt om te gaan; als Hij ons hart daarbij vervult met compassie – wat zou ons stoppen?
De Keniaanse cultuur is keihard. We blijven verbaasd over hoe liefdeloos en onbarmhartig de mensen onderling kunnen zijn. Het fundament dat je ouders van je houden en voor je zorgen is hier vaak niet vanzelfsprekend. Velen leren al jong dat je om te overleven echt voor jezelf moet kiezen; met die houding is het vervolgens moeilijk te aanvaarden dat God wél trouw, genadig, barmhartig en ongelooflijk liefdevol is. ‘En doordat de wetteloosheid toeneemt, zal bij velen de liefde bekoelen’, staat er in Matteüs 24:12. Er is bijna geen kennis van de liefde van God!
In de loop van ons verblijf werden we bekenden voor de mensen op de rotonde. Wij leerden de groep kennen en beetje bij beetje lieten ze ons toe in hun leven. Ze vertelden hun verhalen, achtergronden, idealen en dromen. We gingen langzaam verbindingen zien, de relaties onderling begrijpen. En we zagen dat ze allemaal gevangenen zijn in hun eigen leven; je kan de ander niet vertrouwen, maar zonder de bescherming van de groep ben je nergens. Het enige wat ze hebben is elkaar, maar we zagen de intense eenzaamheid van al die vrouwen. En de meeste willen zó graag anders, maar uit angst om verlaten te zijn, komen ze niet uit hun cirkel.
We zijn geshockeerd, maar de liefde voor dit volk is alleen maar groter geworden. Het is ons verlangen mensen in Gods tegenwoordigheid te brengen en ze te laten zien en ervaren wat Gods Liefde doet. Dat de werkelijke armoede is elkaar niet lief te hebben!
Al was ons doel om de mensen hier te helpen, we kwamen er door de tijden heen achter dat God ook een doel voor óns had. Er waren momenten dat we ervaarden alsof we in de wijnpers zaten, waardoor onze diepste motieven en verhulde karaktereigenschappen bloot kwamen te liggen. Dingen zoals intimidatie, angst en ongeduld – ik noem zo maar een paar.
De urgentie van God om ons puur en geheiligd te zien was voelbaar aan alle kanten. Maar het is ons werkelijke verlangen dat God aan ons schaaft, zodat we werkelijk Jezus kunnen volgen. Ook al doet het pijn om je eigen onvermogen helder voor ogen te krijgen.
Hoe hopeloos de situatie ook leek in het begin (iedereen heeft mee kunnen kijken via de tv-uitzending!), hebben we in totaal 12 mensen van de straat geholpen. Dat heeft ons zo bevestigd in ons werk! We hebben geholpen met de middelen die we hadden. En dan is een matras, een goed advies en een ritje naar het ziekenhuis misschien lang niet genoeg, maar deze 12 hebben weer hoop gekregen dat dingen anders kunnen; sommigen zijn herenigd met hun familie, hebben wat werk kunnen vinden, kinderen gaan weer naar school.
Nieuwe plannen
Het kost tijd om een goede visie te ontwikkelen waarin een we op een structurele manier vrouwen en meisjes kunnen helpen. Een gebouw of eigen ruimte is essentieel. Met die gedachte zijn we op zoek gegaan naar een geschikte plek om te kijken wat er allemaal mogelijk is. Zo kwamen we twee weken geleden terug op een landgoed in Banana Hill.
Banana hill is een zeer vruchtbaar heuvelachtig landschap vol thee- en koffieplantages. En op een mooie heuvel is ook perceel voor ons beschikbaar.
We hebben mooie dromen ontwikkeld. Het mooiste zou zijn als we een afkickcentrum kunnen openen, waarin vrouwen opgenomen kunnen worden, waar ze therapie krijgen en in workshops een vak kunnen leren. De grond is er vruchtbaar, dus we zouden daar ook groente en fruit kunnen verbouwen. Veel vrouwen hebben het zo nodig om structuur in hun leven te krijgen, waardoor ze meer discipline en doorzettingsvermogen ontwikkelen om werkelijk een andere toekomst te schrijven.
Afscheid
Voor nu is het goed om onze laatste dagen hier te benutten om alles wat we zijn begonnen af te ronden, en om afscheid te nemen van de mensen die ons in zo’n korte tijd dierbaar zijn geworden. Ons werk dragen we over aan Bernard, die tijdens onze afwezigheid gewoon doorgaat; twee keer in de week voedsel brengen, het counselen van de vrouwen, medische hulp bieden (bijv. vrouwen naar het ziekenhuis brengen). Eind januari hopen wij vervolgens terug te gaan om ons werk daar uit te breiden.
Het is zo dubbel; we vinden het jammer om het werk dat we net begonnen zijn, alweer te moeten staken, maar we zien natuurlijk ook ontzettend uit naar al onze familie en vrienden in Nederland die we zo gemist hebben. Bovendien is het tijd om heerlijk uit te rusten en bij te komen van alle intensiteit, en te genieten van de feestdagen (en misschien sneeuw?).
Graag willen we jullie bedanken voor al het gebed en giften. We willen jullie laten weten dat we in de tijd dat we hier waren niks te kort zijn gekomen. Er was inderdaad ALTIJD GENOEG om te doen wat we moesten doen!!! GOD IS GOED!
Heel veel liefs,
Esther, JanJaap en Jesse
Innovatieplatform organiseert succesvol event over wetenschap
Vorige week tussen alle verplichtingen door ben ik nog even bij het jaarlijkse event van het Innovatieplatform geweest, ‘Vrienden van Wetenschap’ Leuke conferentie conferentie in een schitterend omgetoverde Fokker Terminal in Den Haag.
Met 700 deelnemers waaronder diverse kopstukken was het een geslaagde dag. Zelf bij een hele interessante discussie gezeten over publiek-private financiering van de wetenschap. Leuk om het middel pps eens los te laten in een hele andere omgeving en daar over te discussiëren.
Het was goed om te zien dat ook het infrastructuur goed vertegenwoordigd was op de markt. De ‘mannen van de wit’ en het netwerk deltatechnologie waren goede representanten voor de watersector, waar we natuurlijk in de top van de wereld meedraaien als het gaat om kennis. Maar ook heel ander idee als aquatrain was aanwezig.
Tot slot werd er ook veel getwittert tijdens het event. Ben wel benieuwd of dat nu heeft bijgedragen aan kruisbestuiving van argumenten tussen de verschillende workshops.
Het Innovatieplatform gaat op basis van alle gevoerde discussies een green paper over excellente wetenschap opstellen. Eind januari 2010 verschijnt die op de website www.vriendenvanwetenschap.nl en www.innovatieplatform.nl.
Met 700 deelnemers waaronder diverse kopstukken was het een geslaagde dag. Zelf bij een hele interessante discussie gezeten over publiek-private financiering van de wetenschap. Leuk om het middel pps eens los te laten in een hele andere omgeving en daar over te discussiëren.
Het was goed om te zien dat ook het infrastructuur goed vertegenwoordigd was op de markt. De ‘mannen van de wit’ en het netwerk deltatechnologie waren goede representanten voor de watersector, waar we natuurlijk in de top van de wereld meedraaien als het gaat om kennis. Maar ook heel ander idee als aquatrain was aanwezig.
Tot slot werd er ook veel getwittert tijdens het event. Ben wel benieuwd of dat nu heeft bijgedragen aan kruisbestuiving van argumenten tussen de verschillende workshops.
Het Innovatieplatform gaat op basis van alle gevoerde discussies een green paper over excellente wetenschap opstellen. Eind januari 2010 verschijnt die op de website www.vriendenvanwetenschap.nl en www.innovatieplatform.nl.
vrijdag 11 december 2009
Crises en heroverwegingen maken energie los
De crises en de komende heroverwegingen veroorzaken veel maatschappelijk debat en ook creativiteit. Recentelijk kwam ik het zakenkabinet 2010 al tegen, deze week viel mijn ook op de New Dutch deal 2010. Robert van Oirschot en Mila Bouwense pleiten voor een 21e commissie die aan de slag die naar innovatie, investeringen en creativiteit kijkt.
Dit pleidooi kom ik op vele plekken tegen. Vraag die ik nu heb. Hoe kunnen we al deze creatieve en positieve energie op verschillende nu richten zodat dit elkaar versterkt?
Tot slot zie ik dat er veel aandacht gaat naar de heroverwegingen. Niet vergeten dat het komende half jaar ook de verkiezingsprogramma’s geschreven gaan worden ;)
Dit pleidooi kom ik op vele plekken tegen. Vraag die ik nu heb. Hoe kunnen we al deze creatieve en positieve energie op verschillende nu richten zodat dit elkaar versterkt?
Tot slot zie ik dat er veel aandacht gaat naar de heroverwegingen. Niet vergeten dat het komende half jaar ook de verkiezingsprogramma’s geschreven gaan worden ;)
dinsdag 8 december 2009
De Nieuwbouw organiseert goede sessie over de y-generatie in de bouwsector
Met de toetreding van nieuwe generaties in de bouwsector (Generatie Y en Einstein) en de verschillen in kenmerken en behoeften met de zittende populatie (Babyboomers en Generatie X) zijn er inmiddels vier generaties actief binnen onze organisaties. Door vergrijzing en ontgroening, de hang naar innovatie en andere wensen en behoeften die jonge mensen hebben ten opzichte van werk, maakt dat de vraag naar jong talent zal blijven groeien. Tegelijkertijd zijn de oudere generaties zeer hard nodig om de kennis die in de sector zit te behouden.Interessante vragen om eens met een aantal kopstukken in de bouwsector en leden van De Nieuwbouw te bespreken. Dit leverde een boeiende discussie op. Wat heb je voor organisatie nodig om de generatie Y vast te houden? Aan de hand van stellingen ontstond een interessante discussie.
Inmiddels ben ik wel een beetje uitgekeken op de stereotypen van iedere generatie. Maar de vraag hoe je de verschillende generatie optimaal kan laten samenwerken en kan profiteren van elkaars kennis, ervaring en competenties blijft een hele boeiende.
zondag 29 november 2009
Gezamenlijke aanpak nodig om personeelstekorten in de zorg te voorkomen
Minister Klink en staatssecretaris Bussemaker (VWS) hebben van het Zorginnovatieplatform (ZIP) het advies “Zorg voor mensen, mensen voor de zorg” ontvangen over het arbeidsmarktbeleid voor de zorg voor de komende 15 jaar. In 2025 dreigt er een tekort van 450.000 zorgwerknemers. Dit komt door een groeiende vraag naar zorg en een afname van het aantal arbeidskrachten. De goede Nederlandse zorg moet behouden blijven. Daarom is er volgens het Zorginnovatieplatform nu al actie nodig met alle betrokken partijen.
Hoewel begrijpelijk is het jammer dat de enige reactie die tot nu toe binnen komen de roep om meer geld is. Niemand zal ontkennnen dat dit een deel van de oplossing is. Alleen jammer dat aan alle andere mogelijkheden geheel voorbij gegaan lijkt te worden.
Hoewel begrijpelijk is het jammer dat de enige reactie die tot nu toe binnen komen de roep om meer geld is. Niemand zal ontkennnen dat dit een deel van de oplossing is. Alleen jammer dat aan alle andere mogelijkheden geheel voorbij gegaan lijkt te worden.
zondag 22 november 2009
Beste zorgidee van Nederland
Naast het beste idee van Nederland hebben we ook de verkiezing van het beste zorgidee van Nederland. Gehost door ONVZ.
Er zitten best goede ideeen tussen. Mijn vrouw werkt en de zorg, en volgens haar was dit de beste.
Er zitten best goede ideeen tussen. Mijn vrouw werkt en de zorg, en volgens haar was dit de beste.
vrijdag 20 november 2009
Verbazende resultaten dyslexiebril
Eerder in deze blog al geschreven over de dysexiebril van x-lens Vandaag weer verbazende testresultaten gezien.
Nulmeting zonder dyslexiebril: 113 woorden gelezen met 23 fouten
Na 3 maanden met dyslexiebril: 163 woorden gelezen met 11 fouten
Na 6 maanden met dyslexiebril: 176 woorden gelezen met 6 fouten.
Ofwel 56% sneller lezen met 73% minder fouten in een half jaar tijd.
Spectaculair en bijna ongelofelijk. Ik heb de rapportage zelf gezien en toch klopt het. Ik kan de bril echt iedereen aanbevelen die dyslexie heeft
Nulmeting zonder dyslexiebril: 113 woorden gelezen met 23 fouten
Na 3 maanden met dyslexiebril: 163 woorden gelezen met 11 fouten
Na 6 maanden met dyslexiebril: 176 woorden gelezen met 6 fouten.
Ofwel 56% sneller lezen met 73% minder fouten in een half jaar tijd.
Spectaculair en bijna ongelofelijk. Ik heb de rapportage zelf gezien en toch klopt het. Ik kan de bril echt iedereen aanbevelen die dyslexie heeft
woensdag 18 november 2009
Nieuws uit Kenia
Na een stilte van enkele weken weer nieuws uit Kenia. Dat doet goed.
Lieve vrienden, familie en betrokkenen,
Lucy en Joan
Een stille maandagmiddag op de bank met een bakje koffie. Kenners zullen weten dat het heerlijke Keniaanse espresso is met een dikke schuimlaag melk. Sommige tradities proberen we ook in Kenia voor te zetten, zo ook lekkere koffie!
Jesse doet z’n middagdutje en JanJaap is op pad samen met Bernard en Juliette. Juliette is onze nieuwe medewerkster. We hebben haar op proef aangenomen als slaapwacht.
Met z’n drieën zijn ze naar de stad om Lucy, een van de mama’s, naar haar nieuwe huisje te brengen. Lucy vertelde dat haar broer een plekje voor haar had gevonden en dat hij bereid was om haar huur voor de eerste maand te betalen. Ze vroeg ons of wij haar wilden brengen.
Wij zullen dan voor spulletjes zorgen die zij dan kan gaan verkopen. Bernard is degene die haar daarbij zal begeleiden en helpen. Het geeft ons hoop om te zien dat deze vrouw nu ook zelf actief naar oplossingen gaat zoeken. We proberen iedereen er van bewust te laten worden dat zij zelf een groot deel van de oplossing zijn. Wij willen helpen, maar zij moeten het zelf doen.
Net als Lucy hebben we ook Joan zo geholpen. Joan is 21 jaar en heeft een 3-jarig zoontje, Elvis. Toen zij 17 jaar was is ze weggelopen van huis omdat er niks meer te eten was. Joan voelde zich erg verantwoordelijk en zou zelf wel geld gaan verdienen in Nairobi… Terwijl haar moeder dacht dat zij een goede baan had en het voor mekaar had, leefde Joan dus voornamelijk van de prostitutie en bedelen.
Hoewel ze al langer uit deze situatie wilde, had ze geen idee waar ze dan naartoe moest. We hebben haar aangeboden om haar terug naar huis te brengen (zo’n 3 uur rijden van Nairobi) om aan haar moeder te vragen of zij thuis mocht komen. De familiegeschiedenis is nogal tragisch: haar vader is al een aantal jaar geleden gestorven en haar jongere broertje van 17 is vorige week maandag overleden na een ongeluk met een auto. Vandaag is hij begraven. We willen ook dit gezin helpen met het opzetten van een handel in groente en fruit.
De conferentie
Vorige week donderdag is de conferentie geweest waar we in de vorige nieuwsbrief over schreven; een dag die we samen met een kerkje in Kawangware hebben georganiseerd voor de vrouwen van de straat. Het was een groot succes! Met een gehuurde bus konden we ze alle 30 meenemen naar het kerkje waar ze eerst heerlijke Keniaanse thee (heel veel melk, suiker en wat kruiden) met broodjes kregen. Daarna barstte het feest los: de vrouwen begonnen te dansen en ze zongen heel hard met de cd mee. Ze zongen over de liefde van Jezus en voor elkaar.
Vervolgens hebben we het verhaal van Jezus verteld over hoe Hij de voeten van de discipelen wasten. Dat Hij daarmee wilden vertellen hoeveel Hij van hen hield en dat Hij is gekomen om hen te dienen. In navolging hebben wij daar toen hetzelfde gedaan met ons team en de pastor: we hebben al hun voeten gewassen. Wat een wonderlijke situatie! Maar de strekking was duidelijk: wij zijn er om hen te dienen en de Liefde van Jezus tastbaar te maken.
Na een heerlijke warme maaltijd die de dames uit de kerk hadden klaargemaakt (borden vol werden er gegeten, alles ging op), hebben we met onze gasten gebeden, waarbij tranen van pijn, angst en hopeloosheid over hun wangen stroomden. Ze wilden zo graag hun verhaal doen, we zagen de compassie groeien, ook bij de vrouwen onder elkaar. We waren sprakeloos van de verhalen, de sfeer en alle emoties.
Bij Kenianen, en zeker onder de straatvrouwen is het tonen van emoties een teken van zwakte, dus dat ze zich hier zo lieten gaan was echt doordat de sfeer zo veilig voor hen voelde; wat een enorm wonder!
Ten slotte hadden we koordjes en kraaltjes meegenomen en we hebben met z’n allen kettinkjes gemaakt… ze vonden het geweldig.
Nairobi by Night
Omdat we nu al een tijdje contact hebben met de vrouwen, komen we steeds meer over hun achtergrond te weten. Zo leren we ook dat het heel ‘normaal’ is dat meisjes al op jonge leeftijd op straat terecht komen en dus ook in de prostitutie. Ook onze vrouwen zijn vaak al vanaf jonge leeftijd dakloos. Maar deze jonge meiden kom je overdag nauwelijks tegen; pas ’s avonds komen ze tevoorschijn om hun schamele inkomsten te verdienen. Omdat we hen toch willen ontmoeten, en omdat we juist die jonge meiden uit hun schrijnende situatie willen redden, ben ik afgelopen zaterdag ’s avonds laat Nairobi ingegaan, samen met een klein team.
Ik moest gewoon met eigen ogen zien wat voor velen verborgen blijft in de nacht, en ben daarom samen met Kamou (een van de groepsleiders van de vrouwen die ook al 20 jaar op straat in Nairobi leeft), Peter (een chauffeur) en Juliette met de auto de binnenstad ingereden.
Nou is Nairobi gevaarlijk ’s avonds; weinig mensen halen het in hun hoofd om er na achten nog op uit te gaan. We moesten dan ook veel angst overwinnen om na 10 uur de straat op te gaan. Wat we zagen was zo verdrietig. Nairobi is op alle fronten een vreselijk duistere stad. Kinderprostitutie is hier een groot issue. Kenianen denken dat sex met kinderen veilig is omdat zij geen aids hebben. En de taxichauffeurs en hotelbewaking willen wel bemiddelen tussen de bedelende kinderen en de toeristen. Hartverscheurend!
Wij zijn Amsterdam gewend, waarvan veel Nederlanders vinden dat het een gevaarlijke stad is, maar dat is niks vergeleken met Nairobi. Er is ’s nachts een politie-eenheid op de been, de zogenaamde city counsel, die een soort van ordehandhaving doet: met of zonder reden slaan ze mensen in elkaar; een instantie waarvan dus helemaal geen veiligheid uitgaat. Verder is er heel veel prostitutie en door alle chaos heen lopen vele dakloze kinderen.
Ik heb ook gezien hoe de vrouwen slapen. Het had die avond geregend (het zijn de korte regens zoals we in november/december gewend zijn) en alles was blubber. En in die modder lagen ze allemaal, op een rijtje. Zelfs de twee pasgeboren babytjes waar we al mee hadden kennisgemaakt. Mijn hart brak. De nood is nog zoveel groter dan bij daglicht te zien is!
Vandaag hebben we een hal bekeken die eerder al gebruikt is door een zendingsorganisatie, en er is grote kans dat we van deze ruimte gebruik zullen kunnen maken. De hutjes die we nu huren zijn te klein...
Ons eigen leven
In de binnenstad hangt een grote billboard tegen een flatgebouw van een Johnnie Walker-advertentie, met de tekst ‘Keep Walking’.
We zijn wel moe, dit pionierswerk is mentaal heel inspannend (vaak slapen we al tussen 9 en 10 uur ’s avonds), omdat het ons voortdurend bezighoudt. Maar telkens als ik die tekst zie, is het of God ons toespreekt: gewoon doorlopen, Ik ga met je mee.
We zijn blij dat we een leuke kerk hebben gevonden, waardoor we nog wat leuke mensen om ons heen hebben. Zo hebben we een Nederlands stel ontmoet met wie we het goed kunnen vinden. Zij zijn een kinderdorp aan het bouwen, buiten Nairobi. Ze wonen dus wel ver weg, maar we zijn blij met het contact; kunnen we af en toe lekker Nederlands kletsen.
Ten slotte
Graag willen we om jullie steun vragen, we hebben echt de kracht van gebed nodig! Gebed voor de voortgang van onze projecten en ook voor ons, gezondheid, energie en emoties. Reden om te danken is er ook: we ontvangen ook al veel steun en bemoediging; we zien echt dat er geen tekorten zijn.
Toch stellen we je deze vraag: als het in je hart leeft, zou je dan ons ook financieel willen steunen? Het aantal vrouwen dat we onderdak willen bieden groeit, dus zijn er bedden, matrassen en nog meer nodig!
Tot over 5 weken alweer… dan zullen we onze voeten op de gure Nederlandse bodem zetten!
Oja: vandaag vierden we ons 3-jarig (!) huwelijk, we hebben er een feestje van gemaakt!
Heel veel liefs,
Esther, JanJaap en Jesse Goudsbloem
info@altijdgenoeg.nl / http://www.altijdgenoeg.nl/
Lieve vrienden, familie en betrokkenen,
Lucy en Joan
Een stille maandagmiddag op de bank met een bakje koffie. Kenners zullen weten dat het heerlijke Keniaanse espresso is met een dikke schuimlaag melk. Sommige tradities proberen we ook in Kenia voor te zetten, zo ook lekkere koffie!
Jesse doet z’n middagdutje en JanJaap is op pad samen met Bernard en Juliette. Juliette is onze nieuwe medewerkster. We hebben haar op proef aangenomen als slaapwacht.
Met z’n drieën zijn ze naar de stad om Lucy, een van de mama’s, naar haar nieuwe huisje te brengen. Lucy vertelde dat haar broer een plekje voor haar had gevonden en dat hij bereid was om haar huur voor de eerste maand te betalen. Ze vroeg ons of wij haar wilden brengen.
Wij zullen dan voor spulletjes zorgen die zij dan kan gaan verkopen. Bernard is degene die haar daarbij zal begeleiden en helpen. Het geeft ons hoop om te zien dat deze vrouw nu ook zelf actief naar oplossingen gaat zoeken. We proberen iedereen er van bewust te laten worden dat zij zelf een groot deel van de oplossing zijn. Wij willen helpen, maar zij moeten het zelf doen.
Net als Lucy hebben we ook Joan zo geholpen. Joan is 21 jaar en heeft een 3-jarig zoontje, Elvis. Toen zij 17 jaar was is ze weggelopen van huis omdat er niks meer te eten was. Joan voelde zich erg verantwoordelijk en zou zelf wel geld gaan verdienen in Nairobi… Terwijl haar moeder dacht dat zij een goede baan had en het voor mekaar had, leefde Joan dus voornamelijk van de prostitutie en bedelen.
Hoewel ze al langer uit deze situatie wilde, had ze geen idee waar ze dan naartoe moest. We hebben haar aangeboden om haar terug naar huis te brengen (zo’n 3 uur rijden van Nairobi) om aan haar moeder te vragen of zij thuis mocht komen. De familiegeschiedenis is nogal tragisch: haar vader is al een aantal jaar geleden gestorven en haar jongere broertje van 17 is vorige week maandag overleden na een ongeluk met een auto. Vandaag is hij begraven. We willen ook dit gezin helpen met het opzetten van een handel in groente en fruit.
De conferentie
Vorige week donderdag is de conferentie geweest waar we in de vorige nieuwsbrief over schreven; een dag die we samen met een kerkje in Kawangware hebben georganiseerd voor de vrouwen van de straat. Het was een groot succes! Met een gehuurde bus konden we ze alle 30 meenemen naar het kerkje waar ze eerst heerlijke Keniaanse thee (heel veel melk, suiker en wat kruiden) met broodjes kregen. Daarna barstte het feest los: de vrouwen begonnen te dansen en ze zongen heel hard met de cd mee. Ze zongen over de liefde van Jezus en voor elkaar.
Vervolgens hebben we het verhaal van Jezus verteld over hoe Hij de voeten van de discipelen wasten. Dat Hij daarmee wilden vertellen hoeveel Hij van hen hield en dat Hij is gekomen om hen te dienen. In navolging hebben wij daar toen hetzelfde gedaan met ons team en de pastor: we hebben al hun voeten gewassen. Wat een wonderlijke situatie! Maar de strekking was duidelijk: wij zijn er om hen te dienen en de Liefde van Jezus tastbaar te maken.
Na een heerlijke warme maaltijd die de dames uit de kerk hadden klaargemaakt (borden vol werden er gegeten, alles ging op), hebben we met onze gasten gebeden, waarbij tranen van pijn, angst en hopeloosheid over hun wangen stroomden. Ze wilden zo graag hun verhaal doen, we zagen de compassie groeien, ook bij de vrouwen onder elkaar. We waren sprakeloos van de verhalen, de sfeer en alle emoties.
Bij Kenianen, en zeker onder de straatvrouwen is het tonen van emoties een teken van zwakte, dus dat ze zich hier zo lieten gaan was echt doordat de sfeer zo veilig voor hen voelde; wat een enorm wonder!
Ten slotte hadden we koordjes en kraaltjes meegenomen en we hebben met z’n allen kettinkjes gemaakt… ze vonden het geweldig.
Nairobi by Night
Omdat we nu al een tijdje contact hebben met de vrouwen, komen we steeds meer over hun achtergrond te weten. Zo leren we ook dat het heel ‘normaal’ is dat meisjes al op jonge leeftijd op straat terecht komen en dus ook in de prostitutie. Ook onze vrouwen zijn vaak al vanaf jonge leeftijd dakloos. Maar deze jonge meiden kom je overdag nauwelijks tegen; pas ’s avonds komen ze tevoorschijn om hun schamele inkomsten te verdienen. Omdat we hen toch willen ontmoeten, en omdat we juist die jonge meiden uit hun schrijnende situatie willen redden, ben ik afgelopen zaterdag ’s avonds laat Nairobi ingegaan, samen met een klein team.
Ik moest gewoon met eigen ogen zien wat voor velen verborgen blijft in de nacht, en ben daarom samen met Kamou (een van de groepsleiders van de vrouwen die ook al 20 jaar op straat in Nairobi leeft), Peter (een chauffeur) en Juliette met de auto de binnenstad ingereden.
Nou is Nairobi gevaarlijk ’s avonds; weinig mensen halen het in hun hoofd om er na achten nog op uit te gaan. We moesten dan ook veel angst overwinnen om na 10 uur de straat op te gaan. Wat we zagen was zo verdrietig. Nairobi is op alle fronten een vreselijk duistere stad. Kinderprostitutie is hier een groot issue. Kenianen denken dat sex met kinderen veilig is omdat zij geen aids hebben. En de taxichauffeurs en hotelbewaking willen wel bemiddelen tussen de bedelende kinderen en de toeristen. Hartverscheurend!
Wij zijn Amsterdam gewend, waarvan veel Nederlanders vinden dat het een gevaarlijke stad is, maar dat is niks vergeleken met Nairobi. Er is ’s nachts een politie-eenheid op de been, de zogenaamde city counsel, die een soort van ordehandhaving doet: met of zonder reden slaan ze mensen in elkaar; een instantie waarvan dus helemaal geen veiligheid uitgaat. Verder is er heel veel prostitutie en door alle chaos heen lopen vele dakloze kinderen.
Ik heb ook gezien hoe de vrouwen slapen. Het had die avond geregend (het zijn de korte regens zoals we in november/december gewend zijn) en alles was blubber. En in die modder lagen ze allemaal, op een rijtje. Zelfs de twee pasgeboren babytjes waar we al mee hadden kennisgemaakt. Mijn hart brak. De nood is nog zoveel groter dan bij daglicht te zien is!
Vandaag hebben we een hal bekeken die eerder al gebruikt is door een zendingsorganisatie, en er is grote kans dat we van deze ruimte gebruik zullen kunnen maken. De hutjes die we nu huren zijn te klein...
Ons eigen leven
In de binnenstad hangt een grote billboard tegen een flatgebouw van een Johnnie Walker-advertentie, met de tekst ‘Keep Walking’.
We zijn wel moe, dit pionierswerk is mentaal heel inspannend (vaak slapen we al tussen 9 en 10 uur ’s avonds), omdat het ons voortdurend bezighoudt. Maar telkens als ik die tekst zie, is het of God ons toespreekt: gewoon doorlopen, Ik ga met je mee.
We zijn blij dat we een leuke kerk hebben gevonden, waardoor we nog wat leuke mensen om ons heen hebben. Zo hebben we een Nederlands stel ontmoet met wie we het goed kunnen vinden. Zij zijn een kinderdorp aan het bouwen, buiten Nairobi. Ze wonen dus wel ver weg, maar we zijn blij met het contact; kunnen we af en toe lekker Nederlands kletsen.
Ten slotte
Graag willen we om jullie steun vragen, we hebben echt de kracht van gebed nodig! Gebed voor de voortgang van onze projecten en ook voor ons, gezondheid, energie en emoties. Reden om te danken is er ook: we ontvangen ook al veel steun en bemoediging; we zien echt dat er geen tekorten zijn.
Toch stellen we je deze vraag: als het in je hart leeft, zou je dan ons ook financieel willen steunen? Het aantal vrouwen dat we onderdak willen bieden groeit, dus zijn er bedden, matrassen en nog meer nodig!
Tot over 5 weken alweer… dan zullen we onze voeten op de gure Nederlandse bodem zetten!
Oja: vandaag vierden we ons 3-jarig (!) huwelijk, we hebben er een feestje van gemaakt!
Heel veel liefs,
Esther, JanJaap en Jesse Goudsbloem
info@altijdgenoeg.nl / http://www.altijdgenoeg.nl/
dinsdag 17 november 2009
Vernieuwingsplatform bouw is opvolger Regieraad Bouw
Het vernieuwingsplatform bouw is de opvolger van de regieraad bouw die er eind dit jaar mee op houdt, dat is bekend gemaakt op het eindcongres van de Regieraad in Maarssen.
De Leiding van het vernieuwingsplatform komt te liggen bij Martin van Pernis, die tot 1 januari nog CEO is bij Siemens Nederland. Een interessante keuze. Ik ben benieuwd of het Martin, met zijn achtergrond, lukt om de werelden van de civiele bouw en die van industriële automatisering en ict dichter bij elkaar te brengen. Daar is grote behoefte aan.
Als ik verder naar de samenstelling kijk dan is het nog niet zo vernieuwend. Allemaal veilige keuzes, en ook hier weinig vrouwen en jongeren. Ik mis de architectuur, een sector die toch regelmatig wereldwijd hoogstandjes aflevert. Daarentegen wel weer goed dat ook de zachte kant is meegenomen, via het organisatiebureau PEP.
Samenstelling vernieuwingsplatform:
Onafhankelijke voorzitter:
• Martin van Pernis (voorzitter Raad van Bestuur Siemens Nederland N.V.)
Leden opdrachtgevers:
Peter Jägers (directeur-generaal Rijksgebouwendienst)
• Bert Keijts (directeur-generaal Rijkswaterstaat)
• Onno van Veldhuizen (burgemeester Hoorn)
• Margriet Drijver (bestuurder Com-Wonen)
Leden opdrachtnemers:
• Rob van Wingerden (lid Raad van Bestuur Koninklijke Bam Groep N.V.)
• Scarlett Kwekkeboom (directeur Pep Business)
• Gert Dral (lid Raad van Bestuur Grontmij Nederland N.V., bestuursvoorzitter Grontmij Nederland Holding B.V.)
• Dick van den Heuvel (directeur van den Heuvel Werkendam B.V.)
Lid kennis:
• Hans de Jonge (bijzonder hoogleraar TU Delft, directeur Brink Groep)
De Leiding van het vernieuwingsplatform komt te liggen bij Martin van Pernis, die tot 1 januari nog CEO is bij Siemens Nederland. Een interessante keuze. Ik ben benieuwd of het Martin, met zijn achtergrond, lukt om de werelden van de civiele bouw en die van industriële automatisering en ict dichter bij elkaar te brengen. Daar is grote behoefte aan.
Als ik verder naar de samenstelling kijk dan is het nog niet zo vernieuwend. Allemaal veilige keuzes, en ook hier weinig vrouwen en jongeren. Ik mis de architectuur, een sector die toch regelmatig wereldwijd hoogstandjes aflevert. Daarentegen wel weer goed dat ook de zachte kant is meegenomen, via het organisatiebureau PEP.
Samenstelling vernieuwingsplatform:
Onafhankelijke voorzitter:
• Martin van Pernis (voorzitter Raad van Bestuur Siemens Nederland N.V.)
Leden opdrachtgevers:
Peter Jägers (directeur-generaal Rijksgebouwendienst)
• Bert Keijts (directeur-generaal Rijkswaterstaat)
• Onno van Veldhuizen (burgemeester Hoorn)
• Margriet Drijver (bestuurder Com-Wonen)
Leden opdrachtnemers:
• Rob van Wingerden (lid Raad van Bestuur Koninklijke Bam Groep N.V.)
• Scarlett Kwekkeboom (directeur Pep Business)
• Gert Dral (lid Raad van Bestuur Grontmij Nederland N.V., bestuursvoorzitter Grontmij Nederland Holding B.V.)
• Dick van den Heuvel (directeur van den Heuvel Werkendam B.V.)
Lid kennis:
• Hans de Jonge (bijzonder hoogleraar TU Delft, directeur Brink Groep)
zondag 15 november 2009
Innovatie-estafette succesvol
Na een jaar hard werken is op 4 en 5 november de innovatie-estafette gehouden. Het was een erg succesvolle hapening. Met prins Maurits als trekker van het formule e-team de landelijke pers en de journaals gehaald. Ook mijn eigen bouwonderdelen waren succesvol.
Kijk voor een compleet overzicht van de hoogtepunten op google voor de websites of op youtube voor een aantal filmpjes
Kijk voor een compleet overzicht van de hoogtepunten op google voor de websites of op youtube voor een aantal filmpjes
zondag 4 oktober 2009
AOW-ontwikkelingen in de polder
Deze week met verbazing naar de ontwikkelingen rondom het AOW voorstel zitten kijken. Dat het overleg mislukte was geen verassing. De opdracht was breed en de standpunten lagen mijlenver uit elkaar.
Toen de laatste dagen het spel vooral in de media gespeeld werd kon je de mislukking zien aankomen. Wientjes bij Nova en Jongerius bij Pauw en Witteman of vica versa. Van het aankondigen van het slechte nieuws vooraf, tot het zwarte pieten achteraf. Beide kemphanen stalen toch wel de show.
Het is te hopen dat het kabinet nu door zet. Dit dossier is een eerste testcase om te kijken hoe hard het kabinet nu werkelijk wil, en kan ingrijpen. Datzelfde geldt voor de sterkte van de coalitie.
Blijft over de polder, met de SER als boegbeeld daar van. Hoeveel geloofwaardigheid heeft deze club, waarvan vaak beweerd wordt dat hij niet meer representatief is, verloren? Gaat de SER volgend jaar weer meepraten over de heroverwegingen, of kan deze raad geschrapt worden als onderdeel van de besparing van 20%? De tijd zal het leren.
Toen de laatste dagen het spel vooral in de media gespeeld werd kon je de mislukking zien aankomen. Wientjes bij Nova en Jongerius bij Pauw en Witteman of vica versa. Van het aankondigen van het slechte nieuws vooraf, tot het zwarte pieten achteraf. Beide kemphanen stalen toch wel de show.
Het is te hopen dat het kabinet nu door zet. Dit dossier is een eerste testcase om te kijken hoe hard het kabinet nu werkelijk wil, en kan ingrijpen. Datzelfde geldt voor de sterkte van de coalitie.
Blijft over de polder, met de SER als boegbeeld daar van. Hoeveel geloofwaardigheid heeft deze club, waarvan vaak beweerd wordt dat hij niet meer representatief is, verloren? Gaat de SER volgend jaar weer meepraten over de heroverwegingen, of kan deze raad geschrapt worden als onderdeel van de besparing van 20%? De tijd zal het leren.
maandag 28 september 2009
Afstuderen - bijzondere ervaring
Deze week ben ik weer even terug geweest op de Universiteit Twente. 3 jaar later, zelfde studie, zelfde gebouw. Weinig verandert dus. Erg bijzonder om weer bij een afstudeerpresentatie aanwezig te zijn. Dit maal wel vanuit een nieuw perspectief, als lid van de examencommissie.
Minder zenuwen als drie jaar terug, maar toch erg bijzonder. Presentatie luisteren, nadat de zaal vragen heeft gesteld als examencommissie nog enkele slotvragen stellen en vervolgens in beraad met de examencommissie om het cijfer te bepalen. Hoogtepunt toch wel het tekenen en uitreiken van het diploma aan de student.
Voor mij een hoogtepunt, de hoogleraar en voorzitter van de examencommissie noemde ook nog even dat het bijzonder was om zo kort na je eigen studie al in deze rol te vallen. Het was voor mij erg goed en leerzaam om deze afstudeerder te begeleiden, en ook erg bijzonder de begeleidingsperiode op deze manier af te sluiten.
Minder zenuwen als drie jaar terug, maar toch erg bijzonder. Presentatie luisteren, nadat de zaal vragen heeft gesteld als examencommissie nog enkele slotvragen stellen en vervolgens in beraad met de examencommissie om het cijfer te bepalen. Hoogtepunt toch wel het tekenen en uitreiken van het diploma aan de student.
Voor mij een hoogtepunt, de hoogleraar en voorzitter van de examencommissie noemde ook nog even dat het bijzonder was om zo kort na je eigen studie al in deze rol te vallen. Het was voor mij erg goed en leerzaam om deze afstudeerder te begeleiden, en ook erg bijzonder de begeleidingsperiode op deze manier af te sluiten.
zondag 20 september 2009
Recensie Peper en Zout
Leuk boek met allerlei annekdotes over het christelijk geloof. J. John en Mark Stibbe verzamelden grappen, citaten, uitspraken en anekdotes rond allerlei thema's. Het boek is een verzameling hiervan. Erg leuk, misschien had het soms nog iets scherper gekund, de auteurs zijn in ieder geval aan de 'veilige kant' gebleven. Leuk boek om te lezen.
zaterdag 19 september 2009
Inspirerende duurzame date
Vorige week schreef ik al over de week van de duurzaamheid. Deze week nog een toegift, er stond nog een duurzame date op het programma, die op de dag van de duurzaamheid niet is doorgegaan vanwege overlappende agenda’s.
Afgelopen woensdag Bart van Bueren gesproken. Goed gesprek met een fascinerend en inspirerend persoon. Dat blijkt ook wel uit de hoeveelheid prijzen en publiciteit die Bart heeft gegenereerd. En dan kom je nog eens ergens. Shanghai Expo en Hudson 400. Goed om te zien dat de Nederlandse creativiteit ook in het buitenland zichtbaar is.
We hebben ook gesproken over drijvend bouwen in Nederland. Hoe gaat het nu? Waar liggen kansen en mogelijkheden, welke gemeenten zijn bijvoorbeeld het verst? Maar ook mogelijke belemmeringen zijn aan bod geweest. Wat betekend drijvend bouwen juridisch, enz?
Leuk om deze inspirerende persoon gesproken te hebben. Kijk zeker naar de visuals op zijn website. Wellicht een blik op de toekomstige inrichting van Nederland.
Afgelopen woensdag Bart van Bueren gesproken. Goed gesprek met een fascinerend en inspirerend persoon. Dat blijkt ook wel uit de hoeveelheid prijzen en publiciteit die Bart heeft gegenereerd. En dan kom je nog eens ergens. Shanghai Expo en Hudson 400. Goed om te zien dat de Nederlandse creativiteit ook in het buitenland zichtbaar is.
We hebben ook gesproken over drijvend bouwen in Nederland. Hoe gaat het nu? Waar liggen kansen en mogelijkheden, welke gemeenten zijn bijvoorbeeld het verst? Maar ook mogelijke belemmeringen zijn aan bod geweest. Wat betekend drijvend bouwen juridisch, enz?
Leuk om deze inspirerende persoon gesproken te hebben. Kijk zeker naar de visuals op zijn website. Wellicht een blik op de toekomstige inrichting van Nederland.
woensdag 16 september 2009
Inschrijving innovatie-estafette geopend
Op 4 en 5 november 2009 organiseert het Innovatieberaad van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat de Innovatie-estafette Water, Transport en Mobiliteit op Vliegkamp Valkenburg (ZH). Op die dagen is dit in Nederland dé plek waar bedrijven, kennisinstellingen en de overheid laten zien hoe belangrijk innovaties zijn voor een duurzame toekomst van Nederland. Ook is dit de plek waar we kunnen zien wat de toekomst brengt voor de bouw, logistiek, luchtvaart, verkeer & vervoer en water.
Dit evenement is bedoeld als een estafette. We kijken terug, we kijken vooruit en geven het stokje door aan volgende generaties. De locatie voor de Innovatie-estafette 2009 - Vliegkamp Valkenburg - is dan ook gelijk een inspirerende metafoor voor onze visie. Van vliegbasis voor de Koninklijke Marine tot duurzame woonwijk binnen 20 jaar. Innovatie staat nooit stil. Het mag dan financieel-economisch gezien wel zwaar tij zijn, afwachten is geen optie. Juist nú moeten we in Nederland tijd, kennis en geld durven investeren in innovatie. Kijk wat u kunt leren én bijdragen op 4 en 5 november tijdens de Innovatie-estafette 2009.
Een belangrijke mededeing, inschrijven kan nu via de website. Daarmee wordt u uitgenodigd mee te denken over een aantal belangrijke innovatievragen. Wees er snel bij, want vol = ook echt vol. We gaan netwerken, allianties smeden. De website biedt daar alle mogelijkheden toe.
Het is hierboven al aangestipt: dit evenement is bedoeld als een estafette. Innovatie is niet iets dat alleen van de zittende generatie moet komen. Daarom richt ik me heel uitdrukkelijk tot de jongeren. De jongeren van vandaag zijn immers de innovatoren van morgen. Laat op 4 en 5 november zien wat jullie creativiteit voor Nederland kan betekenen. Verbaas ons! Verras uzelf!
Ik hoop u te ontmoeten op 4 en 5 november.
Arend Nagel
zondag 13 september 2009
Een weekje duurzaamheid
Deze week stond voor een fors deel in het teken van duurzaamheid. Allereerst op dinsdag de madurodamsessie over Blue Energy Hugo Buis, directeur New Energy bij Eneco gaf een presentatie over de stand van zaken van de ontwikkeling van Blue Energy. Leuk om weer bijgepraat te worden. Mijn technische achtergrond kwam weer helemaal terug toen Eneco ook een werkend model bij zich had. Zoet en zout water in een machine, en opeens is er energie. Geweldig toch.
De discussie na afloop van de presentatie was ook interssant. Het bedrijfsleven en de provincies willen wel. Het Rijk ook, maar de departementen zijn nog wat aan het zoeken wie er nu het voortouw neemt. Ik hoop dat de uitdaging om op de innovatie-estafette een vervolgconvenant te tekenen bijdraagt aan een versnelling.
Na het etentje met de projectleiders in Den Haag nog even door naar de Nacht van de duurzaamheid in Amersfoort. Leuke meeting, maar het werd wel laat. Woensdag toch weer redelijk op tijd uit mijn bedje want het is de Dag van de duurzaamheid. Overal kom je initiatieven tegen. Rijkswaterstaat had voor iedereen een duurzaam plantje geregeld. Daarnaast waren er presentaties over duurzaamheid bij Rijkswaterstaat.
De bedoeling was om ook nog naar de manifestatie op antropia in Driebergen te gaan. Door uitloop van de afspraken kwam het daar niet meer van. Jammer, ik ben wel benieuwd wat ik gemist heb.
De discussie na afloop van de presentatie was ook interssant. Het bedrijfsleven en de provincies willen wel. Het Rijk ook, maar de departementen zijn nog wat aan het zoeken wie er nu het voortouw neemt. Ik hoop dat de uitdaging om op de innovatie-estafette een vervolgconvenant te tekenen bijdraagt aan een versnelling.
Na het etentje met de projectleiders in Den Haag nog even door naar de Nacht van de duurzaamheid in Amersfoort. Leuke meeting, maar het werd wel laat. Woensdag toch weer redelijk op tijd uit mijn bedje want het is de Dag van de duurzaamheid. Overal kom je initiatieven tegen. Rijkswaterstaat had voor iedereen een duurzaam plantje geregeld. Daarnaast waren er presentaties over duurzaamheid bij Rijkswaterstaat.
De bedoeling was om ook nog naar de manifestatie op antropia in Driebergen te gaan. Door uitloop van de afspraken kwam het daar niet meer van. Jammer, ik ben wel benieuwd wat ik gemist heb.
zaterdag 12 september 2009
Google Books en de macht van google
In Trouw kwam ik deze week een goed artikel tegen over de ontwikkeling van Google-books. Een aantal interessante vragen komen in het artikel samen. Allereerst hoe het met de positie van de auteurs zit, binnen de VS maar ook daarbuiten. De Amerikaanse 'class action' geldt ook voor buitenlandse auteurs, tenzij je nu aan geeft daar bezwaar tegen te hebben. Zelfs de Europese Commissie bemoeit zich er nu mee. Terwijl er ook goede kanten aan het verhaal zitten, voor de wetenschap kan het bijvoorbeeld heel interessant zijn.
De etische kant van het vraagstuk is het meest interessant, deze komt in de laatste alinea even kort aan de orde. Misschien kun je over een paar jaar alles wat geschreven wordt via Google Books vinden. Die gedachte is vrijwel even moeilijk voorstelbaar als de omvang van de macht die dat het bedrijf zal geven. Willen we als maatschappij zoveel macht bij een private partij concentreren.
De etische kant van het vraagstuk is het meest interessant, deze komt in de laatste alinea even kort aan de orde. Misschien kun je over een paar jaar alles wat geschreven wordt via Google Books vinden. Die gedachte is vrijwel even moeilijk voorstelbaar als de omvang van de macht die dat het bedrijf zal geven. Willen we als maatschappij zoveel macht bij een private partij concentreren.
vrijdag 11 september 2009
Gevonden op Weblog - Balkenende geweldig leider?
Onderstaand artikel van Henk Jan Kamsteeg kwam ik deze week tegen op een weblog over leadership. Best aardig om te lezen. Arend Nagel
Wat maakt iemand nu een geweldig leider? Een vraag die mij blijft boeien. Een vraag ook die maar moeilijk te beantwoorden lijkt. Al lijken sommige onderzoekers en auteurs (zoals bijvoorbeeld Jim Collins) erg in de beurt te komen.
Tijdens DISC-trainingen (waarin we een analyse maken van de verschillende persoonlijkheidsprofielen) doen deelnemers vaak een duit in de zak over de vraag wie nu geweldige leiders zijn.
Vooral mensen met een hoog D(ominant) of I(nvloed) profiel worden al snel als de ultieme leiders bestempeld. Charisma wordt als belangrijk kenmerk gezien. En ja, dus valt de naam van Obama al snel.
Onze eigen minister-president Balkenende komt eigenlijk nooit vanzelf ter sprake. Hem dichten wij eerder een S(tabiel) of C(ontentieus) gedragsprofiel toe. Dit zijn de minder extraverte mensen. En, zo concluderen deelnemers al snel: beste mensen, maar geen leiders...
Zonder het voor de politieke standpunten van Balkenende te willen opnemen (daarvoor heb ik simpelweg te weinig verstand van zaken) zou ik wel een goed woordje willen doen voor zijn leiderschapskwaliteiten. En daarbij weet ik mij gesteund door Lans Bovenberg (over wie onlangs een boeiend boek is verschenen: De balans van Bovenberg, Uitgeverij Kok). Hij zegt over Balkenende onder andere het volgende:
- "Ik vind dat Balkenende goed leiderschap vertoont. Inhoudelijk is zijn lijn goed doordacht en consistent."
- "Mensen willen graag zinvol bezig zijn en zoeken naar bezieling. Jan Peter Balkenende heeft goed aangevoeld dat hier een thema lag."
- "God leidt alles in het leven. Balkenende heeft deze functie niet actief gezocht, maar het kwam als een roeping op zijn weg. Dat is iets bijzonders. Als ik eerlijk ben, zie ik er inderdaad iets van Gods leiding in die hem in deze moeilijke periode op deze verantwoordelijke positie bracht."
Mooie woorden over onze minister-president. Met wel weer die ene aantekening: "De communicatie zou wel beter kunnen [...] Je moet mensen helder uitleggen waarom moeilijke beslissingen nodig zijn." Wat nu wanneer Balkenende net zo'n spreker was geweest als Obama. Hadden wij hem dan wel massaal als geweldig leider gezien?
maandag 7 september 2009
Wereldschokkende gebeurtenissen: Goed boek, met af en toe een klein vraagteken?
Een goed geschreven boek van David Maasbach. Het boek begint met Jezus en vervolgens neemt de auteur je mee naar de eindtijd zoals deze er volgens de Bijbel uit zal zien. Ik vind met name de rol van Israel, en de gebeurtenissen in deze tijd, goed toegelicht. Europa als laatste grote supermacht vind ik wat minder goed uit de verf komen. De passie van David Maasbach voor Jezus spat van de bladzijden af.
Een goed te lezen boek, en een aanrader voor mensen die meer verdieping willen op dit onderwerp.
zondag 6 september 2009
’Het dyslexie-wiel wordt op elke school weer uitgevonden', maar soms met hulp van de dyslectici
Vrijdag kwam ik in trouw een heel herkenbaar artikel tegen over dyslexie. Strekking: Op elke school wordt het wiel opnieuw uitgevonden. Veel scholen hebben wel een dyslexieprotocol, maar zijn niet op de hoogte van nieuwe hulpmiddelen en software. Veel hangt af van de energie de de leraar erin wil steken.
Het artikel focust op de basisschool, maar kan net zo goed op andere opleidingen geprojecteerd worden. Mijn vrouw heeft vorig jaar haar opleiding afgerond aan het ROC en is dit jaar weer met een volgende opleiding gestart. Op hetzelfde ROC nog wel. Groot was ook de verbazing dat het hele circus van testen en beoordelen weer opnieuw dreigt te beginnen. Het was zelfs onduidelijk of haar dyslexiekaart (daar staan haar hulpmiddelen op die ze mag gebruiken) nog wel geldig is bij deze nieuwe opleiding.
Met hulp van de speciale dyslexiebegeleiding wordt er nu wel voortvarend actie ondernomen. De dyslexiekaart mag ze houden, en er volgen nog enkele testen of zij in de onderwijssituatie en op het werk nog extra begeleiding of hulpmiddelen nodig heeft. Het was ook heel leuk om het verzoek te krijgen om een interview. Het ROC is bezig met het schrijven van nieuw beleid voor de opvang van dyslectische studenten, en wil daar draag de input en kennis van mijn vrouw bij gebruiken. Complimenten aan het ROC dat zij ook de gebruiker inspraak hierin geven. Daar kunnen veel beleidsmakers een voorbeeld aan nemen.
Het artikel focust op de basisschool, maar kan net zo goed op andere opleidingen geprojecteerd worden. Mijn vrouw heeft vorig jaar haar opleiding afgerond aan het ROC en is dit jaar weer met een volgende opleiding gestart. Op hetzelfde ROC nog wel. Groot was ook de verbazing dat het hele circus van testen en beoordelen weer opnieuw dreigt te beginnen. Het was zelfs onduidelijk of haar dyslexiekaart (daar staan haar hulpmiddelen op die ze mag gebruiken) nog wel geldig is bij deze nieuwe opleiding.
Met hulp van de speciale dyslexiebegeleiding wordt er nu wel voortvarend actie ondernomen. De dyslexiekaart mag ze houden, en er volgen nog enkele testen of zij in de onderwijssituatie en op het werk nog extra begeleiding of hulpmiddelen nodig heeft. Het was ook heel leuk om het verzoek te krijgen om een interview. Het ROC is bezig met het schrijven van nieuw beleid voor de opvang van dyslectische studenten, en wil daar draag de input en kennis van mijn vrouw bij gebruiken. Complimenten aan het ROC dat zij ook de gebruiker inspraak hierin geven. Daar kunnen veel beleidsmakers een voorbeeld aan nemen.
zaterdag 5 september 2009
Het Diner van Herman Koch - een aanrader!
Van een aantal collega's heb ik het boek 'Het diner' gehad van Herman Koch. Niet iets dat ik zelf zo snel zou kopen. Vooraf wat cynisch. Hoe kan een verhaal rondom een diner nu pakkend zijn?
Achteraf toch heel positief. Een goede beschrijving van de personages, een leuke verhaallijn met een aardig plot. Het boek was zeker pakkend. Ik heb het in enkele dagen uitgelezen, en dat wil bij mij wat zeggen. Al met al een aanrader dus.
Achteraf toch heel positief. Een goede beschrijving van de personages, een leuke verhaallijn met een aardig plot. Het boek was zeker pakkend. Ik heb het in enkele dagen uitgelezen, en dat wil bij mij wat zeggen. Al met al een aanrader dus.
woensdag 2 september 2009
Innovatieplatform smeedt consortium offshore wind
Het Innovatieplatform heeft het eindelijk voor elkaar. Toen ik een half jaar geleden weg ging, speelde dit al. Blij om te zien dat er nu een consortium is. Leuk om zo spinoff van je werk te zien. Nu zorgen dat nederland inderdaad een toppositie verwerft in de offshore wind sector.
Zie persbericht Innovatieplatform
Zie persbericht Innovatieplatform
zondag 30 augustus 2009
Groot aantal geinteresseerde partijen voor Innovatie-estafette
Deze week is de hoevelheid aanmeldingen van workshops en demonstraties voor de innovatie-estafette explosief toegenomen. Bedrijven, kennisinstellingen en onderwijsinstituten heben zich massaal gemeld met demo's.
Ik ben bijzonder blij met de oogsst tot nu toe. Veel aanmeldingen vanuit ICT hoek. Onder andere logica en ibm en tno-ict zijn met voorstellen gekomen. Ook veel voorstellen uit de duurzaamheidshoek. Persoonlijk erg tevreden dat ook rotterdam climate initiative erbij is.
Komende woensdag moeten de programmagroepen de inzendingen beoordelen en al dan niet honereren met ruimte op de innovatie-estafette. Dat wordt een spannende dag
Ik ben bijzonder blij met de oogsst tot nu toe. Veel aanmeldingen vanuit ICT hoek. Onder andere logica en ibm en tno-ict zijn met voorstellen gekomen. Ook veel voorstellen uit de duurzaamheidshoek. Persoonlijk erg tevreden dat ook rotterdam climate initiative erbij is.
Komende woensdag moeten de programmagroepen de inzendingen beoordelen en al dan niet honereren met ruimte op de innovatie-estafette. Dat wordt een spannende dag
zondag 23 augustus 2009
Innovatie-estafette krijgt vorm!
De komende 2 weken zijn belangrijke weken voor de innovatie-estafette Deze week is de laatste week waarin partijen bijdragen kunnen aanmelden. Nadat de aanmeldingen langzaam op gang komen begint het nu echt te lopen. Ik heb nog steeds enthousiast over het concept. Wij bewaken alleen de grote lijn, en het veld kan het programma vullen. Inmiddels zie je dat dat goed opgepikt worden. Uit allerlei hoeken komen voorstellen voor programma-invulling.
De eerste dagen van september worden belangrijk. Allereerst gaan we dan alle inzendingen in het programma zetten. Dit laten wij door mensen uit het veld doen, zelf kijken we alleen naar de samenhang. Leuke excersitie, ik hoop dat het leuk.
Ook gaat begin september de nieuwe website, met daarop de inschrijving online. Dan kunnen mensen die de conferentie willen bezoeken, zich ook echt gaan aanmelden. Voor ons ook hét moment de communicatie in te gaan zetten. Toch blijken we al behoorlijk bekend te zijn. Even googleén op innovatie-estafette levert nu al 266 hits op. Veel partijen hebben de bijeenkomst al in de agenda's of op hun website staan.
Ik heb er vandaag weer twee hits bij gemaakt. Allereerst deze blog, en ik heb het event aangemeld op events bij linkedin. Een tool waar ik zelf erg enthousiast over ben. Soms kom ik bij contacten nog wel eens hele leuke bijeenkomsten tegen.
Binnenkort vast meer over de innovatie-estafette. Het worden in ieder geval leuke en spannende weken.
vrijdag 21 augustus 2009
dyslexie en capaciteiten
Vandaag vertelde een vriendin mij weer een ervaring waar je mond van open valt. Zij is dyslectisch, en dat levert de nodige problemen op. Zo moet je plotseling een capaciteitstest maken als je je inschrijft voor een nieuwe opleiding. Dat terwijl ze de juiste vooropleiding heeft afgerond, met mooie cijfers aan dezelfde onderwijsinstelling waar zij haar nieuwe studie gaat volgen. Maar goed, de opleidingsinstelling en de werkgever willen het zo.
Zo de hrm-afdeling is de test prima te maken met dyslexie. Tijdens het reserveren nog even getoetst of dat inderdaad klopt. "Ja hoor, de test is op de computer en je kan hem prima maken"
Groot is dan ook de teleurstelling als bljkt dat de capaciteitentest niets meer is dan een test Nederlands, met name spelling. Die moet ook nog eens op tijd gemaakt worden. Ga daar maar eens aan staan als je dyslectisch bent.
Daar valt mijn mond nou van open. Allereerst snapt iedereen die maar een beetje weet wat dyslexie is, dat je capaciteiten bij dit deze mensen dus niet moet meten met een taaltest. Wat nog veel stommer is, is dat zowel de HRM-afdeling als de opleidingsinstelling het zo ver laat komen. Deze mensen moeten zich diep schamen.
"op verzoek van de bron heb ik geen namen genoemd van organisaties"
Zo de hrm-afdeling is de test prima te maken met dyslexie. Tijdens het reserveren nog even getoetst of dat inderdaad klopt. "Ja hoor, de test is op de computer en je kan hem prima maken"
Groot is dan ook de teleurstelling als bljkt dat de capaciteitentest niets meer is dan een test Nederlands, met name spelling. Die moet ook nog eens op tijd gemaakt worden. Ga daar maar eens aan staan als je dyslectisch bent.
Daar valt mijn mond nou van open. Allereerst snapt iedereen die maar een beetje weet wat dyslexie is, dat je capaciteiten bij dit deze mensen dus niet moet meten met een taaltest. Wat nog veel stommer is, is dat zowel de HRM-afdeling als de opleidingsinstelling het zo ver laat komen. Deze mensen moeten zich diep schamen.
"op verzoek van de bron heb ik geen namen genoemd van organisaties"
donderdag 20 augustus 2009
Telegraaf - spoortunnes onveilig?
Nadat eerder al Rijkswaterstaat (A73) en de Gemeente Amsterdam (Noord-Zuidlijn) negatief in het nieuws kwamen, is het vandaag de beurt aan prorail. De schipholtunnel niet veilig? Zie onderstaand artikel overgenomen uit de telegraaf.
AMSTERDAM - De tunnels voor het treinverkeer zijn niet veilig, meldt een vertrouwelijk rapport van NS Reizigers. Zo ontsnapten honderden treinreizigers in de avondspits van 2 juli 2009 aan een fatale treinramp in de Schipholtunnel. Door slechte communicatie tussen de brandweer en de treindienstleiders van ProRail kregen de machinisten van zeven volle reizigerstreinen tegenstrijdige opdrachten.
Toen er dichte rook in de Schipholtunnel werd geconstateerd, vond de brandweer dat de treinen zo snel mogelijk de tunnel uit moesten, maar de verantwoordelijke treindienstleiders, die het sein daarvoor moeten geven, lieten ze staan. Het treinverkeer in de tunnel lag enkele uren stil.
"Gelukkig, bleek later, was er slechts sprake van rookontwikkeling. Als het een echte brand was geweest, was er blinde paniek uitgebroken. Met alle gevolgen van dien", zegt bestuurder Roel Berghuis van FNV bondgenoten.
Communicatie
Hij hamert op een betere communicatie tussen verantwoordelijke partijen bij calamiteiten. "Er moeten specifieke trainingen komen voor mogelijke rampen. En niet alleen voor NS'ers, maar voor alle betrokkenen. Geen tunnel is hetzelfde. Er moet dus per tunnel een training komen. Want deze miscommunicatie kan ook in andere tunnels, zoals de hsl-tunnel, voorkomen."
Volgens Berghuis vindt deze specifieke training vrijwel niet in Nederland plaats. Hij heeft het ministerie van Verkeer en Waterstaat daar onlangs nog op gewezen.
In het interne NS-rapport zeggen machinisten verbaast te zijn over het gebrek aan snelle besluitvorming. "Wij hebben ongeveer twintig minuten in de tunnel moeten wachten tot we toestemming kregen om naar buiten te rijden. Wij hebben ons zorgen gemaakt voor de reizigers, deze hadden de deuren kunnen openen. Met weet ik wat voor gevolgen."
Waarom de treindienstleiders de treinen niet snel naar buiten stuurden, is onduidelijk. Een machinist hoorde van de treindienstleiding dat degene die de beslissing moest nemen 'niet aanwezig was'. Ook hekelden de machinisten de veiligheidssituatie op Schiphol. "Hoewel er sprake was van een enorme rookoverlast, ging het alarm niet af en moesten wij (de machinisten) zelf de hulpdiensten waarschuwen."
AMSTERDAM - De tunnels voor het treinverkeer zijn niet veilig, meldt een vertrouwelijk rapport van NS Reizigers. Zo ontsnapten honderden treinreizigers in de avondspits van 2 juli 2009 aan een fatale treinramp in de Schipholtunnel. Door slechte communicatie tussen de brandweer en de treindienstleiders van ProRail kregen de machinisten van zeven volle reizigerstreinen tegenstrijdige opdrachten.
Toen er dichte rook in de Schipholtunnel werd geconstateerd, vond de brandweer dat de treinen zo snel mogelijk de tunnel uit moesten, maar de verantwoordelijke treindienstleiders, die het sein daarvoor moeten geven, lieten ze staan. Het treinverkeer in de tunnel lag enkele uren stil.
"Gelukkig, bleek later, was er slechts sprake van rookontwikkeling. Als het een echte brand was geweest, was er blinde paniek uitgebroken. Met alle gevolgen van dien", zegt bestuurder Roel Berghuis van FNV bondgenoten.
Communicatie
Hij hamert op een betere communicatie tussen verantwoordelijke partijen bij calamiteiten. "Er moeten specifieke trainingen komen voor mogelijke rampen. En niet alleen voor NS'ers, maar voor alle betrokkenen. Geen tunnel is hetzelfde. Er moet dus per tunnel een training komen. Want deze miscommunicatie kan ook in andere tunnels, zoals de hsl-tunnel, voorkomen."
Volgens Berghuis vindt deze specifieke training vrijwel niet in Nederland plaats. Hij heeft het ministerie van Verkeer en Waterstaat daar onlangs nog op gewezen.
In het interne NS-rapport zeggen machinisten verbaast te zijn over het gebrek aan snelle besluitvorming. "Wij hebben ongeveer twintig minuten in de tunnel moeten wachten tot we toestemming kregen om naar buiten te rijden. Wij hebben ons zorgen gemaakt voor de reizigers, deze hadden de deuren kunnen openen. Met weet ik wat voor gevolgen."
Waarom de treindienstleiders de treinen niet snel naar buiten stuurden, is onduidelijk. Een machinist hoorde van de treindienstleiding dat degene die de beslissing moest nemen 'niet aanwezig was'. Ook hekelden de machinisten de veiligheidssituatie op Schiphol. "Hoewel er sprake was van een enorme rookoverlast, ging het alarm niet af en moesten wij (de machinisten) zelf de hulpdiensten waarschuwen."
dinsdag 18 augustus 2009
Aanpassen van de tunnelwet is niet nodig
DEN HAAG - Aanpassen van de tunnelwet is niet nodig. Dat zegt Marco Jungbeker, directeur mobility bij Siemens in een interview met Cobouw.
Jungbeker loopt daarmee voorruit op de conclusies van verkeersminister Eurlings die beloofde de vrij jonge tunnelwet te evalueren naar aanleiding van de problemen met de A73-tunnels in Roermond. De directeur van Siemens acht aanpassen van de wet echter niet nodig. “De wet is misschien wat stringent, werkbaar is die wel. Bovendien zijn er al veel lessen getrokken. De hele branche heeft van de A73-tunnels geleerd.”
Tunnelinstallaties moeten volgens Jungbeker wel meer als één veiligheidssysteem worden
benaderd, in plaats van als losse systemen. Hij benadrukt verder dat Nederland vergeleken met echte tunnellanden als Zwitserland, Oostenrijk en Turkije relatief hoge eisen stelt aan tunnels. Het project Roermond beschouwt hij ondanks alle tegenvallers als een huzarenstukje.
Vrijdag 12-08-2009 staat het complete interview met Marco Jungbeker in de papieren versie van Cobouw.
Jungbeker loopt daarmee voorruit op de conclusies van verkeersminister Eurlings die beloofde de vrij jonge tunnelwet te evalueren naar aanleiding van de problemen met de A73-tunnels in Roermond. De directeur van Siemens acht aanpassen van de wet echter niet nodig. “De wet is misschien wat stringent, werkbaar is die wel. Bovendien zijn er al veel lessen getrokken. De hele branche heeft van de A73-tunnels geleerd.”
Tunnelinstallaties moeten volgens Jungbeker wel meer als één veiligheidssysteem worden
benaderd, in plaats van als losse systemen. Hij benadrukt verder dat Nederland vergeleken met echte tunnellanden als Zwitserland, Oostenrijk en Turkije relatief hoge eisen stelt aan tunnels. Het project Roermond beschouwt hij ondanks alle tegenvallers als een huzarenstukje.
Vrijdag 12-08-2009 staat het complete interview met Marco Jungbeker in de papieren versie van Cobouw.
zaterdag 15 augustus 2009
De overheid 2.0 zoekt problemen op en is aanwezig?
Afgelopen week las ik weer een goede column op ambtenaar2.0 Strekking van de column: "Zorg dat je aanwezig bent op internet, en op plaatsen waar mensen met een probleem zijn waar jij ze bij kunt helpen"
Dat dát hard nodig is bewijst de praktijk maar weer. Deze week een kleine tiental verzoeken gehad van mensen die de weg niet kunnen vinden in overheidsland. Hoe dat komt? Verkeer en Waterstaat heeft een prachtig loket voor nieuwe ideeen. Idee VenW. Alleen niemand die het kent. Het webadres is zo lang dat niemand het kan onthouden. Geen links op de homepages van VenW en Rijkswaterstaat. Ook kom ik zelden collega's van idee VenW tegen op het web.
We hebben nog heel wat te doen om door te groeien naar overheid 2.0. Tot die probeer ik alle mensen die met vragen of verzoeken komen te verwijzen naar de juiste plaats.
Dat dát hard nodig is bewijst de praktijk maar weer. Deze week een kleine tiental verzoeken gehad van mensen die de weg niet kunnen vinden in overheidsland. Hoe dat komt? Verkeer en Waterstaat heeft een prachtig loket voor nieuwe ideeen. Idee VenW. Alleen niemand die het kent. Het webadres is zo lang dat niemand het kan onthouden. Geen links op de homepages van VenW en Rijkswaterstaat. Ook kom ik zelden collega's van idee VenW tegen op het web.
We hebben nog heel wat te doen om door te groeien naar overheid 2.0. Tot die probeer ik alle mensen die met vragen of verzoeken komen te verwijzen naar de juiste plaats.
donderdag 13 augustus 2009
Innovatie uit de polder - weinig innovatief
'Hoe kan Nederland vernieuwen, Innovatie uit de polder' luidt de titel van het boek van Van der Duin, De Graaf & Langeler. Leuk om te lezen, maar eigenlijk bevat het weinig nieuws. Volgens de auteurs hebben ze niet de 'usual suspects' geinterviewd. Toch zijn 11 van de 15 personen heel usual'
Het inkijkje dat de interviews geven in de wereld van de geinterviewden en hun mening op innovatie is interessant. Jammer dat de auteurs daar weinig mee doen. Het boek eindigt met een 20-tal aanbevelingen die weinig innovatief zijn. Jammer dat er zo weinig mee gedaan is, daar had veel meer ingezeten.
Het inkijkje dat de interviews geven in de wereld van de geinterviewden en hun mening op innovatie is interessant. Jammer dat de auteurs daar weinig mee doen. Het boek eindigt met een 20-tal aanbevelingen die weinig innovatief zijn. Jammer dat er zo weinig mee gedaan is, daar had veel meer ingezeten.
zondag 9 augustus 2009
Cobouw - artikel over tunnels
UTRECHT - Hoewel de bouw van de landtunnel bij Utrecht op schema ligt, durft Rijkswaterstaat niet te zeggen wanneer de tunnel opengaat. De dienst benadrukt dat elke tunnel van een beetje omvang ‘complex’ is, waarvan pas in de testfase kan worden aangetoond of alles naar behoren werkt. Pas als dat in voldoende mate is aangetoond, gaat de tunnel open. De beheerder van rijkswegen reageert daarmee op vragen van Cobouw over hoe de overheidsdienst problemen tracht te voorkomen die de A73-tunnels nog steeds parten spelen.
De opdrachtgever zegt de ervaringen met de tunnels bij Roermond te benutten.
Meer info op de website van Cobouw
donderdag 6 augustus 2009
Geciteerd via Twitter
Sinds drie maanden twitter ik. Vandaag zag ik dat mijn geciteerd wordt via mijn twitter berichtjes. Op de website duurzamer.com kom ik een artikel tegen over Blue Energy.
Ik kijk regelmatig eens op twitter om te zien of er nog leven zit in bepaalde projecten. Zo zag ik vandaag het volgende bericht van Arend Nagel (senior consultant bij rijkswaterstaat) voorbij komen: Voorbereiden gesprek met Rijkswaterstaat, Eneco en Redstack over Blue Energy bij de Afsluitdijk Toch leuk om te zien dat dit soort projecten om duurzame energie op te wekken nog steeds lopen.
Erg leuk om te zien hoe ook deze informatie gebruikt wordt
Ik kijk regelmatig eens op twitter om te zien of er nog leven zit in bepaalde projecten. Zo zag ik vandaag het volgende bericht van Arend Nagel (senior consultant bij rijkswaterstaat) voorbij komen: Voorbereiden gesprek met Rijkswaterstaat, Eneco en Redstack over Blue Energy bij de Afsluitdijk Toch leuk om te zien dat dit soort projecten om duurzame energie op te wekken nog steeds lopen.
Erg leuk om te zien hoe ook deze informatie gebruikt wordt
vrijdag 31 juli 2009
X-lens Bril - Doorbraakinnovatie?
Veel mensen in Nederland hebben dyslexie Zo ook een aantal mensen in mijn eigen omgeving. De één heeft een zwaardere variant dan de ander. Mij is wel duidelijk dat als je een zware vorm hebt van dyslexie dat grote impact heeft op je leven. Lezen en leren wordt een stuk lastiger.
Met behulp van nieuwe snufjes, veelal ict, is er de laatste jaren al veel mogelijk. Voorleessoftware, dicteersoftware en leespennen. Maar dit is allemaal ter compensatie. Er lijkt nu een doorbraak met de komst naar Nederland van de X-lens. Een technology die de oorzaak aan pakt. De resultaten lijken revolutionair
Tachtig procent van alle informatie die we krijgen gaat van de ogen via de oogzenuwen naar de hersenen. Als die informatie onjuist door de hersenen wordt verwerkt ontstaan er leesproblemen. Albert Galaburda, neuroloog aan de Harvard Universiteit, heeft aangetoond dat de zenuwbanen die van de ogen naar de hersenen lopen bij dyslectici circa 27% smaller zijn dan bij mensen die geen dyslexie hebben. Daardoor kan het neurologische systeem van dyslectische mensen de lichtprikkels niet goed verwerken waardoor leesproblemen ontstaan. Door de frequentie en intensiteit van de lichtprikkels te veranderen, decoderen de hersenen de informatie beter en neemt de leesvaardigheid toe.
Gelooft u het nog. Nee? Dat had ik dus ook. Totdat iemand in mijn omgeving mij deze resultaten liet zien. Let op: dit is nadat zij de x-lens 6 weken had gebruikt. Het verbeteringsproces kan tot 3 jaar doorgaan.
Rapport na 6 weken gebruik x-lens
Toename leessnelheid + 44%
Leesfouten - 52 %
Op de website van x-lens kom ik een aantal keren de kreet. A life changing product tegen. Meestal hou ik niet zo van deze kreten. Maar de x-lens is zeker life changing!
Met behulp van nieuwe snufjes, veelal ict, is er de laatste jaren al veel mogelijk. Voorleessoftware, dicteersoftware en leespennen. Maar dit is allemaal ter compensatie. Er lijkt nu een doorbraak met de komst naar Nederland van de X-lens. Een technology die de oorzaak aan pakt. De resultaten lijken revolutionair
Tachtig procent van alle informatie die we krijgen gaat van de ogen via de oogzenuwen naar de hersenen. Als die informatie onjuist door de hersenen wordt verwerkt ontstaan er leesproblemen. Albert Galaburda, neuroloog aan de Harvard Universiteit, heeft aangetoond dat de zenuwbanen die van de ogen naar de hersenen lopen bij dyslectici circa 27% smaller zijn dan bij mensen die geen dyslexie hebben. Daardoor kan het neurologische systeem van dyslectische mensen de lichtprikkels niet goed verwerken waardoor leesproblemen ontstaan. Door de frequentie en intensiteit van de lichtprikkels te veranderen, decoderen de hersenen de informatie beter en neemt de leesvaardigheid toe.
Gelooft u het nog. Nee? Dat had ik dus ook. Totdat iemand in mijn omgeving mij deze resultaten liet zien. Let op: dit is nadat zij de x-lens 6 weken had gebruikt. Het verbeteringsproces kan tot 3 jaar doorgaan.
Rapport na 6 weken gebruik x-lens
Toename leessnelheid + 44%
Leesfouten - 52 %
Op de website van x-lens kom ik een aantal keren de kreet. A life changing product tegen. Meestal hou ik niet zo van deze kreten. Maar de x-lens is zeker life changing!
donderdag 23 juli 2009
Geïsoleerde ligging = duurzame voorsprong
Hoe disconteer je milieu-effecten in de prijs van producten? Interessante vraag op zichzelf, en wat levert het op?
Op de Azoren zie je wat de effecten zijn van het doorrekenen van een stukje milieu-effecten. De azoren liggen afgelegen en geisoleerd. Transport kost dus geldt. Gevolg, een groter prijsverschil tussen locale producten en producten van ver. Bijvoorbeeld. Locale bananen zijn wat kleiner en minder geel dan de bananen uit colombia. Maar wel een factor 3 goedkoper. Nederlandse kaas is een factor 8 duurder dan locale kaas. Wel komen beide kazen van hetzelfde koeienras.
Het effect. Bloei van de streekproducten! Gevolg veel kleine en lokale winkeltjes. Maar er is meer! Bloei van locale ambachten en kunsten. Geen ikea, maar meubels van lokaal hout gemaakt door eigen meubelmakers. En een katholieke variant op het Delfs blauw. Diversiteit en lokaal ondernemerschap bloeien. Verbazend en ook verfrissend.
Op de Azoren zie je wat de effecten zijn van het doorrekenen van een stukje milieu-effecten. De azoren liggen afgelegen en geisoleerd. Transport kost dus geldt. Gevolg, een groter prijsverschil tussen locale producten en producten van ver. Bijvoorbeeld. Locale bananen zijn wat kleiner en minder geel dan de bananen uit colombia. Maar wel een factor 3 goedkoper. Nederlandse kaas is een factor 8 duurder dan locale kaas. Wel komen beide kazen van hetzelfde koeienras.
Het effect. Bloei van de streekproducten! Gevolg veel kleine en lokale winkeltjes. Maar er is meer! Bloei van locale ambachten en kunsten. Geen ikea, maar meubels van lokaal hout gemaakt door eigen meubelmakers. En een katholieke variant op het Delfs blauw. Diversiteit en lokaal ondernemerschap bloeien. Verbazend en ook verfrissend.
dinsdag 14 juli 2009
Santa Barbara Beach
Op de Azoren ben ik Santa Barbara Beach geweest, het surfstrand van het eiland Soa Miguel. Geweldig! Wat een golven! En wat een strand, op de bodem van een klif, en dan die fantastische brandig.
Er is wel één probleem, strandafkalving. Onderaan de trap naar het strand 'eet' de zee langzaam het strand op. Hier ligt een mooie uitdaging voor de waterbouwers. Traditionele oplossingen liggen hier namelijk toch wat lastiger. Strandsuppleties? Het strand is niet met materieel te bereiken. Boten? Ik denk dat weinig bedrijven hun boten deze baai in durven sturen.
Er is wel één probleem, strandafkalving. Onderaan de trap naar het strand 'eet' de zee langzaam het strand op. Hier ligt een mooie uitdaging voor de waterbouwers. Traditionele oplossingen liggen hier namelijk toch wat lastiger. Strandsuppleties? Het strand is niet met materieel te bereiken. Boten? Ik denk dat weinig bedrijven hun boten deze baai in durven sturen.
Laten we er een prijsvraag van maken. De winnaar wint een reis naar het strand! Er valt hier naast veel te doen ook veel te leren, bijvoorbeeld over duurzaamheid en architectuur. Want een inpassing van het strandtenten in het landschap! Die keten die we hier langs het strand zetten, daar wil geen portugees in gezien worden.
Dat laatste is toch wel een beeld dat ik over gehouden heb aan de vakantie. Nadenken over architectuur en inpassing. Neem de nieuwe havenboulevard in de hoofdstad. Een holle zeewering. Bovenop de strandboulevard, en in de zeewering parkeerplaatsen voor veel auto's. Geweldig. En dat alles onder architectuur (Calatrava?). Ik heb er van genoten.
Dat laatste is toch wel een beeld dat ik over gehouden heb aan de vakantie. Nadenken over architectuur en inpassing. Neem de nieuwe havenboulevard in de hoofdstad. Een holle zeewering. Bovenop de strandboulevard, en in de zeewering parkeerplaatsen voor veel auto's. Geweldig. En dat alles onder architectuur (Calatrava?). Ik heb er van genoten.
maandag 13 juli 2009
Collega's in het nieuws
Kom ik toch op eens een steengoed artikel tegen over een collega van mij in Trouw. Geweldig.
Lees hier meer
Hoe zou google dat aanpakken?
What would google Do? Een van de boeken die ik tijdens mijn vakantie gelezen heb. Uitstekend boek. Goede analyse, het loslaten van het idee op andere sectoren had van mij wat kritischer en steviger gekund.
Vandaag zag ik een goede recensie van het boek op de website ambtenaar20.nl. Geschreven door David van Berlo. Van harte aanbevolen.
Vandaag zag ik een goede recensie van het boek op de website ambtenaar20.nl. Geschreven door David van Berlo. Van harte aanbevolen.
zondag 12 juli 2009
Zwemmen met dolfijnen, duurzaam of niet?
Zwemmen met dolfijnen, duurzaam of niet? Als het in een Zwembad is dan weet ik het wel, maar hoe zit het in de natuur? De Arke flyer over duurzaam toerisme is duidelijk. 'Niet gaan zwemmen met dolfijnen, je verstoort de natuurlijke leefomgeving en bovendien kan het gevaarlijk zijn omdat de dolfijnen niet aan mensen gewend zijn. Klinkt logisch?
Toch maar eens aan onze gids bij het whale-watching gevraagd. Die biedt namelijk ook zwemmen met dofijnen aan. Arke, waarom doen jullie zaken met deze man als in de folder staat dat jullie alleen met bedrijven werken die alleen duurzame excursies aanbieden? De gids is een goede mariene bioloog, dat had ik voor mijn vakantie al gegoogled. Hij was erg verbaasd over deze opstelling van Arke. In de oceaan hebben de dolfijenen alle keus om contact te zoeken met de zwemmers. Als ze geen zin hebben zwemmen ze een andere kant op, of ze duiken even onder de zwemmers door. Volgens de gids veel duurzamer. Vergelijk dat eens met dolfijnen in de zwembad, die hun trukjes moeten doen om hun eten te verdienen.
Wij hebben gezwommen met dolfijnen, een onvergetelijke ervaring. Niet geschikt voor mensen die niet watervrij zijn. Je ziet geen land meer en als je in het water dobbert zie (en hoor) je ook de boot niet meer. Alleen op een hele grote zee. Een onvergetelijke ervaring! Een school dolfijnen die langs je heen komt zwemmen.
Maar doe het vooral niet dat zwemmen met dolfijnen. Deze activiteit is niet geschikt voor massatoerisme, wij waren met een groepje van 4 mensen en de gids. Kleinschaligheid is de charme van deze activiteit. Dus Arke, blijf er vooral heel erg op tegen.
vrijdag 10 juli 2009
Duurzaam Toerisme
De Azoren profileren zich als een duurzame bestemming voor toerisme. In een onderzoek van National Geographic staan de azoren in de top 3 als het gaat om duurzaam toerisme.
Waar zie je dat dan aan als je er bent?
- Duurzame huurauto's, allemaal auto's met A- of B-label
- Duurzame energie, 100% geothermie
- Duurzaam omgaan met afval en linnen. Ook het verzoek aan de gasten om dat te doen.
- Duurzaam inpassen van nieuwe bebouwing in de omgeving
- Geen massatoerisme. Zelfs bij de topattracties ervaar je 'de rust'. Geen grote parkeerplaatsen en voetje aan voetje schuifelen langs de bijzondere plaatsen
- Duurzaam voedsel. Bij voorkeur van eigen bodem. Heel logisch, want alles wat 'van ver' komt is veel duurder in de winkels
- Veranwoord walvissen en dolfijnen zwemmen. Bijzonder is dat de afspraken hierover ook door bijna iedereen gerespecteerd worden.
Op dit moment vinden er veel infrastructuur projecten plaats op de eilanden, als gevolg van Europoese stimuleringsfonsden. Een grote testcase voor de azoren zal daarna volgen. Veel projectontwikkelaars melden zich om de tot nu toe geisoleerde, en juist daarom schitterende kusten, om te bouwen tot Spaanse boulevard. De Azoren zijn duurzaam, inspirerend en beelschoon. Ik hoop dat dat, ondanks alle ontwikkelingen, zo blijft.
woensdag 8 juli 2009
Gastvrijheid versus handelsmentaliteit?
Vliegen was tijdens mijn afgelopen vakantie eindelijk weer eens fijn. Het gevoel verwend te worden. Een goed diner, wijtje erbij en koffie toe. Heerlijk, dat was nog eens lang geleden. Het geheim? Vliegen met een buitenlandse maatschappij, in dit geval sata, om mee te vliegen. Daar maakt men vliegen nog tot een deel van de vakantie, zoals een vlucht ook moet zijn.
Wat een contrast met de laatste keer. Bij onze eigen hollandse vakantiemaatschappij betaal je de hoofdprijs al voor een glas water. Een goed begin van je vakantie.
Nederlanders zijn altijd handelaars geweest. Denk aan de VOC mentaliteit. De huidige krenterigheid aan boord van onze nationale vliegtuigmaatschappijen kon wel eens meer kwaad dan goed doen. Wat zou uw eerste indruk zijn als u op de vlucht naar een kennismaking met een zakenpartner als melkkoe behandeld wordt door de vliegtuigmaatschappij van dat land?
Voor mij is het wel duidelijk. Ik vlieg bij voorkeur met een (Zuid-Europese) luchtvaartmaaschappij, waar service en gastronomie nog echt service zijn.
Wat een contrast met de laatste keer. Bij onze eigen hollandse vakantiemaatschappij betaal je de hoofdprijs al voor een glas water. Een goed begin van je vakantie.
Nederlanders zijn altijd handelaars geweest. Denk aan de VOC mentaliteit. De huidige krenterigheid aan boord van onze nationale vliegtuigmaatschappijen kon wel eens meer kwaad dan goed doen. Wat zou uw eerste indruk zijn als u op de vlucht naar een kennismaking met een zakenpartner als melkkoe behandeld wordt door de vliegtuigmaatschappij van dat land?
Voor mij is het wel duidelijk. Ik vlieg bij voorkeur met een (Zuid-Europese) luchtvaartmaaschappij, waar service en gastronomie nog echt service zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)