Alweer een jaar voorbij, dus tijd voor een terugblik. Soms lijkt het alsof de jaren ieder jaar iets sneller gaan. Of gebeurd er gewoon heel veel.
De eerste gebeurtenis van 2017 kondigde zich al aan toen 2017 slecht enkele uren oud was. Want enkel uren na de jaarwisseling braken de vliezen van Danielle en op 3 januari werd Johan geboren. Dit is ook een bepalende gebeurtenis voor 2017 geweest, want een groot deel van het jaar heeft toch in het teken van de gezinsuitbreiding gestaan. Enkele weken later mochten we Johan opdragen bij
doorbrekers.
Want naast kraamzorg hebben de eerste 3 maanden van 2017 ook Zwangerschapsvervanging in huis gehad. 4 uurtjes per dag op de werkdagen. Heerlijk om iemand erbij te hebben die de kinderen opvangt uit school, kookt, afruimt en daarna het speelgoed opruimt. Danielle heeft daardoor echt goed van haar kraamtijd kunnen genieten. Toen de tijd met Inge erop zat en we alles weer zelf moesten doen was dat wel even wennen. Luxe went snel zullen we maar zeggen.
In juni zijn we met elkaar naar Cyprus geweest. Ondanks de ervaring van het vliegen met kinderen was dit toch wel weer spannend. Want met twee volwassenen moet je drie kinderen in het oog houden op een druk Schiphol. Het vliegen ging gelukkig prima en ook de vakantie was heerlijk.
Na de vakantie stond voor Elise het plaatsen van buisjes op de planning. Na de zoveelste oorontsteking hebben we hiertoe besloten. We kunnen nu wel zeggen dat dit een groot succes is geweest. Veel minder ziek en verkouden, en ook de spraakontwikkeling van Elise is sinds de buisjes met grote sprongen vooruit gegaan.
De zomervakantie stond in het teken van improviseren in het gezinshuis. Was vooraf het idee dat het in de zomerperiode relatief rustig zou zijn. Door onrust in de prive-situatie was een van de kinderen toch veel bij ons thuis, en hadden we een drukke maar gezellige zomer.
De zomerperiode was ook klustijd. We zijn gestart met het maken van een zolderkamer voor Hosanna. De andere kinderen schuiven dan een kamer door, en zo heeft iedereen weer zijn eigen plek. De zolderkamer betekende ook het vervangen van de trap. Een ingrijpende klus, maar we zijn nog iedere dag blij met het eindresultaat.
De verbouwing is wel iets dat de 2e helft van het jaar gekenmerkt heeft. Eerst bouwkundig, elektra, verwarming, stucadoren en schilderen. De kamer is inmiddels klaar. De kamerdeur moet nog afgelakt worden. Het trapgat is begin december helemaal afgestuct en kan gesaust worden, daarna kunnen de trapleuningen worden geplaatst. Onder de trap zijn we al aan het nadenken over een trapkast om alle school- en sportassen fatsoenlijk kwijt te kunnen.
Maar we waren in de zomer. In oktober waren Danielle en ik 10 jaar getrouwd. Dat hebben we samen met de kinderen gevierd met een lang weekend
centerparcs in Winterberg. Heerlijk genoten met elkaar.
Het najaar was ook de periode van het Glasvezel. Er is dit jaar meer dan 30 keer een
kpn-monteur langs geweest, want onze koperlijn is qua levensduur al lang overleden. Begin december kon de vlag uit, want met 50,1% hebben we de aanmelddrempel net gehaald. Maar dat boeit niet meer, in 2018 komt er glasvezel. Begin december hebben we daar met elkaar een drankje op gedronken.
Na de herfstvakantie is Elise naar
de peuterspeelzaal gegaan. Ze vindt het fantastisch en als het aan haar ligt gaat ze elke dag naar 'school'. De peuterspeelzaal is ook in de basisschool van Hosanna gevestigd en de zussen komen nog wel eens bij elkaar op visite horen we van de juffen.
Ook december was bijzonder. Met >20 sneeuw voelde en zag Hulshorst eruit alsof je in de Alpen was. Het vrij scheppen van de auto en de oprit, inclusief alle tijd die daar bij hoort. Maar ook winter- en sneeuwpret voor de kinderen.
Half december heeft Hosanna haa
r zwemdiploma A gehaald. Een mooie mijlpaal zo vlak voor kerst. Na de vakantie gaat ze verder voor B.
Deze week zijn we ook gestart met intern verhuizen. Hosanna sliep al op haar nieuwe kamer, maar inmiddels liggen ook al haar kleren en spullen op haar nieuwe kamer. De spullen van Elise zijn we nu aan het overhuizen en vanacht heeft ze voor het eerst op haar kamer in haar peuterbed geslapen. Ze was heel erg trots met een glimlach die er maar niet af wilde.
2017 is een druk maar prachtig jaar geweest. We zijn dankbaar voor alles wat we ontvangen hebben.